To παιχνίδι της λύσης

Τα μηνύματα που στέλνουν Κυβέρνηση και κάποιες πολιτικές δυνάμεις ότι μπήκαμε σε τροχιά λύσης του κυπριακού, με την εκλογή Ακκιντζί, δίνουν και παίρνουν.

Δεν νομίζετε, όμως, ότι η δημιουργία αυτού του υπεραισιόδοξου κλίματος, ειδικά από την ελληνοκυπριακή πλευρά, πρέπει να μας προβληματίσει κάποια στιγμή;

Έχει σκεφτεί η Κυβέρνηση το ενδεχόμενο, κάποια στιγμή η πλευρά μας να βρεθεί κατηγορούμενη, σε περίπτωση ενός νέου αδιεξόδου;

Βρισκόμαστε σε μια φάση, κατά την οποία πρέπει να βρεθούν ολοκληρωμένες στρατηγικές γύρω από το θέμα, γιατί αλλιώς όλα τα πιστοποιητικά βούλησης περί λύσης του κυπριακού, που εκδίδονται εις τ’ όνομα του Μουσταφά Ακκιντζί, θα τα βρει μπροστά του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Εξάλλου, οι φόβοι για επιστροφή της νομιμοποίησης του αεροδρομίου της Τύμβου στο τραπέζι των συνομιλιών, εντείνονται. Κάτι τέτοιο παραπέμπει σε αναγνώριση χωριστού κράτους και ενδεχομένως να οδηγήσει στην οριστική διχοτόμηση, που θα θεωρηθεί και ως λύση του κυπριακού από τη διεθνή κοινότητα.

Δεν πρέπει να δημιουργούνται στο κόσμο μεγάλες προσδοκίες και ψεύτικες ελπίδες, ενώ κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να παραδεχτούμε και να δούμε την πραγματικότητα ως έχει.

Κακά τα ψέματα…η Άγκυρα είναι εκείνη, που θα συνεχίσει να καθορίζει το παιχνίδι της λύσης.

Παρόλο που ο κ. Ακκιντζί πιθανόν να έχει καλές προθέσεις, εντούτοις, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Ερντογάν και Νταβούλογλου έχουν τους δικούς τους σχεδιασμούς σε σχέση με την Κύπρο και στο τέλος θα γίνει αυτό που θέλουν αυτοί όσο και αν ο Ακκιντζί και εμείς πιστεύουμε το αντίθετο.

Φήμη