Οι ραγδαίες εξελίξεις στον τομέα της υγείας, με τις συλλήψεις μεγαλογιατρών για χρηματισμό, δεν πρέπει να μας ξενίζει.
Η συντριπτική πλειοψηφία όσων αποκαλύπτονται, με μίζες σκάνδαλα, φακελάκια κ.λ.π είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας στον οποίο φοβόμαστε να κοιτάξουμε.
Οι άνθρωποι που παίζουν με την υγεία μας, εύχομαι να είναι η συντριπτική μειοψηφία και σίγουρα δε μπορούν να έχουν οποιοδήποτε δικαιολογητικό.
Οι γιατροί – διευθυντές κλινικών του δημοσίου, κλίμακας Α 13 και βάλε, με μισθό 6-7 χιλιάδες ευρώ το μήνα, τι δικαιολογία μπορεί άραγε να έχουν;
Τι δικαιολογία έχουν να τα παίρνουν από συνταξιούχους, οι οποίοι στην ουσία τους βλέπουν σαν θεούς την ώρα της εξέτασης;
Ο όρκος του Ιπποκράτη γι’ αυτούς ξεχάστηκε πολύ γρήγορα και έγινε όρκος του Ιπποπόταμου, ενός ζώου που τρώει τα πάντα στο πέρασμά του και κρύβεται κάτω από το νερό λες και δε μπορούμε να δούμε τον όγκο του.
Ο όρκος του Ιπποκράτη, δυστυχώς για τα λαμόγια – Ιπποπόταμους της Ιατρικής, άλλαξε και άλλαξε πολύ.
Έγινε όρκος «αρπακτικής» ιατρικής.
Ο όρκος αυτός φυσικά δεν πιάνει τους απόφοιτους της ιατρικής σχολής που είναι γεμάτοι όνειρα να σώζουν ανθρώπινες ζωές.
Όλοι άλλωστε σε νεαρή ηλικία είναι αρκετά ευαισθητοποιημένοι. Δεν περνά από το μυαλό τους να εξασκήσουν ένα επάγγελμα με μοναδικό στόχο το χρήμα.
Όσο όμως περνάνε τα χρόνια, ο άνθρωπος από τη φύση του αλλάζει σταδιακά.
Όπως λοιπόν σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν όλο και περισσότερα χρήματα , έτσι γίνεται και με ορισμένους «σωτήρες» της ανθρώπινης ζωής .
Δεν είναι λίγα τα περιστατικά που συνάνθρωποί μας πέθαιναν κυριολεκτικά και η μοναδική τους ελπίδα για να κρατηθούν στη ζωή ήταν μια επέμβαση. Ο ιατρός όμως, αν και σε δημόσιο νοσοκομείο, αρνείται κατηγορηματικά να εγχειρήσει τον ασθενή αν οι συγγενείς του ή ο ίδιος δεν του δώσει «κάτι».
Πολλοί επαγγελματίες, είτε είναι δικηγόροι είτε γιατροί, είτε κάτι άλλο είναι εν δυνάμει επιρρεπείς σε πιθανό χρηματισμό.
Επειδή λοιπόν δεν μπορούν να αλλάξουν οι άνθρωποι, θα ήταν ευχής έργον κάποια στιγμή να μπορούσε να αλλάξει το σύστημα.
Αν δε μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα, είναι διότι εμείς που ψηφίζουμε δεν θέλουμε να αλλάξει, άρα ότι πάθουμε χαλάλι μας.
Θα γεμίσουμε περισσότερους Ιπποπόταμους, δεινόσαυρους και άλλα ζώα από το πλούσιο βασίλειό τους, με αποτέλεσμα οι πραγματικοί άνθρωποι να καταστούμε συντριπτική μειοψηφία.
Φήμη