Σάββατο πρωί… και οι καφετερίες έχουν την τιμητική τους… Θυμάσαι παλιά; Που να βρεις καφετερία. Υπήρχαν 2-3 και αυτές δούλευαν μόνο συγκεκριμένες ώρες και μέρες της εβδομάδας. Μπορεί να ήταν ανοιχτές, μα τις πλείστες ώρες ήταν βουβές. Όπως βουβή μέσα ήταν η ανάγκη σου…
“Carpe Diem”… κατά τον Οράτιο… «άδραξε τη μέρα». Το ζούσες καθημερινά. Ξυπνούσες κάθε μέρα το πρωί και έβαζες πλώρη για να πετύχεις τα όνειρά σου. Ήξερες ότι η Ρώμη δεν κτίστηκε σε μια μέρα. Σαν ακούραστη μέλισσα έκτιζες και συ το μέλλον σου. Τους κηφήνες της ψυχής σου τους θυμώσουν πολύ σπάνια.
Δεν απασχολούσαν τη ψυχή σου τα ταξίδια, οι καφέδες, τα ξενύχτια, τα μπουζούκια, τα ακριβά ρούχα. Δεν είχες ούτε πακέτα Cytavision, ούτε πακέτα ομιλίας, ούτε facebook για να αναλώσεις τον χρόνο σου στο τι κάνει ο γείτονας, ο γκόμενος, η γκόμενα. Άδραχνες το σήμερα και έκτιζες υπομονετικά για το αύριο.
Σιγά σιγά όμως θόλωσε το μυαλό σου. Μαλάκωσε η ρωμαλεότητα της ψυχής και του πνεύματός σου. Οι καθημερινές απολαύσεις συμβίβασαν την αποφασιστικότητά σου. Ξεκίνησες να αντλείς ευτυχία και να κτίζεις το σήμερά σου γύρω απο αυτές τις ευτελείς συνήθειες. Υποδούλωσαν την ψυχή και την καθημερινότητά σου. Ο καφές, το delivery, το Facebook, το The Voice, το χαρτάκι, η εξόρμηση, η άπλα και η μάρκα.
Σήμερα είσαι πιο δυστυχισμένος από ποτέ… Γιατί ποτέ δεν σου αρκούν τα χρήματα, τα ρούχα. Σε κάθε σου ταξίδι σκέφτεσαι το επόμενο. Σε κάθε σου καφέ προγραμματίζεις τον επόμενο. Παλιά είχες μόνο το φραπέ και τον Κυπριακό. Σήμερα έχεις μια πλειάδα από καφέδες και πάλι νιώθεις ότι δεν βρήκες το καφέ σου.
Κρίμα… γιατί είσαι γεννημένος για τόσο υπέροχα πράγματα… γιατί ενώ μόνο στο πηλοφόρι και το μυστρί μπορείς να κτίσεις το αύριο, εσύ… πρωτοχτυπάς τις χάντρες. Πόσα σπουδαία θα μπορούσες να φτιάξεις; Πόση δύναμη θα μπορούσες να στοιβάξεις;
“Memento Mori”… «θυμήσου το θάνατο»… και ότι όλοι είμαστε περαστικοί από αυτή τη ζωή… Ο ρους της ιστορίας δεν αλλάζει όσους καφέδες και να πιείς. Το πιο υπέροχο πράγμα που χεις πάνω σου είναι το μυαλό σου… μην το νεκρώνεις… άστο να οραματιστεί την ιδέα… άστο να δουλέψει, να κουραστεί και να φτιάξει τα σπουδαία…
Επένδυσε στο σήμερα… Γίνου εραστής των οραμάτων σου… αγωνιστής των δύσκολων και ανεκτίμητων εύγε… Μόνο στο ιερό δισκοπότηρο της επιτυχίας μετά απο αγώνες, θα βρεις την ευτυχία και όχι στη μεγάλη κούπα του καφέ. “Carpe Diem”… «άδραξε τη μέρα», πριν η μέρα τελειώσει και μετανιώσεις για το αύριο, που σαν αύριο δεν θα μοιάζει.
Διογένης