Παρατηρώ με ευλάβεια το τελευταίο διάστημα τον «εμετό», που ξεχειλίζει στο διαδίκτυο. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται εκατό φορές την ημέρα.
Επώνυμοι και ανώνυμοι των δύο μεγάλων παρατάξεων του τόπου, με θύματα απλά ανθρωπάκια. Οι Αριστεροί και οι Δεξιοί ή οι Δεξιοί και οι Αριστεροί, όπως σας βολεύει.
Νιώθω πως η λογική έχει χαθεί και όλα πρέπει σώνει και καλά να στριμωχτούν μέσα σ’ ένα υποχρεωτικό Δεξιά ή Αριστερά. Διερωτώμαι πότε θα τελειώσει το πανηγύρι των φανατικών;
Ο αληθινός πατριώτης θα έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πολιτισμός, που τον βαραίνει σαν ιστορική κληρονομιά, έχει σαν κορυφαίο και μοναδικό επίτευγμα την δημοκρατία -και χωρίς αυτήν- πατρίδα και έθνος δεν μπορεί να υπάρξει.
Έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν πλέον πολλοί Αριστεροί, που εκφέρουν λόγο, με ύφος Δεξιού κομματάρχη. Επίσης, πλήθος Δεξιών που διαστρεβλώνουν την ιστορία, με απώτερο σκοπό τη λύση για συγκεκριμένα προβλήματα.
Και όλοι μας -άλλος λίγο και άλλος πολύ- γινόμαστε «αριστερίζοντες ή δεξιίζοντες» γραφικοί, του παλιού καλού κινηματογράφου.
Μπορείτε πολύ εύκολα, μέσω του διαδικτύου, να δείτε πώς μεταχειρίζονται οι περισσότεροι τη διαφορετική άποψη. Με θρησκευτικό μένος, τεντωμένο δάχτυλο και αφρούς στο στόμα. Παλιά φοβόσουν τον αστυνομικό. Τώρα σε τρομάζει ο διπλανός σου. Πλέον με τρομάζει αυτό που γνωρίζω και όχι το άγνωστο.
Αυτός που πιστεύει στο τρίπτυχο ελευθερία-ισότητα-αδελφότητα με την ίδια θέρμη, όπως ο ευσεβής χριστιανός στον τριαδικό Θεό του, αυτός που προσπαθεί να διαδώσει την πίστη του, χωρίς να την επιβάλλει, διαφωτίζοντας αλλά ποτέ προσηλυτίζοντας… αυτό τον άνθρωπο αγαπώ είτε είναι αριστερός, είτε είναι δεξιός.
Τον άνθρωπο αυτό, που δεν σηκώνει παντιέρες και που δεν εκτιμά την έπαρση, γιατί κάποιος πήγε κόντρα στα πιστεύω του.
Τον άνθρωπο που δεν καθηλώνεται στο παρελθόν, αλλά ζει ελεύθερος από τα δεσμά των ιερών φαντασμάτων και τεράτων, αποζητώντας στο παρόν και στο μέλλον συνεχιστές του έθνους. Αυτό τον άνθρωπο εκτιμώ και συμπαθώ. Και δεν ξέρω -ούτε με ενδιαφέρει- αν είναι Αριστερός ή Δεξιός.
Είτε είσαι Αριστερός, είτε Δεξιός χρησιμοποίησε με σεβασμό την ιδιότητά σου και κατανόησε πως δεν είναι τίτλος ευγενείας, που ο καθείς μπορεί να αποδώσει στον εαυτό του, αλλά στάση ζωής, που κρίνεται εκ του αποτελέσματος, από την εντιμότητα, τη συνέπεια και την ακεραιότητα των πράξεων σου.
Ας τελειώνουμε επιτέλους με τα (ακρο)δεξιά και τα (άκρο)αριστερά κατάλοιπα και ας προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε την ενότητα του λαού, πάνω και πέρα από αριστερούς και δεξιούς διαχωρισμούς.
Ας μην επιτρέψουμε να επαναληφθούν τα ίδια λάθη στη χώρα μας.
Φήμη