Πήρε τη μεγάλη απόφαση. Αφού το σκέφτηκε καλά, αποφάσισε να ανοίξει ένα εστιατόριο. Ένιωθε μέσα του ότι μπορούσε να προσφέρει εκείνο το κάτι, το διαφορετικό, με το οποίο θα προσέλκυε πελάτες και θα κατάφερνε να βγάλει ένα μεροκάματο.
Πήγε νοίκιασε ένα εστιατόριο, χαλαμάντουρο, από ένα τύπο ο οποίος καλά καλά δεν ήξερε να γράψει το όνομά του. Ο ιδιοκτήτης αυθάδης, αλαζονικός, τα ξέρει όλα, έχοντας ως κύριο χαρακτηριστικό, αυτό το οποίο μοιράζονται πάρα πολλοί Κύπριοι. Το σιεϊτανιό και την αστείρευτη εξυπνάδα. Στο μικρό δακτυλάκι το νύχι πιο μεγάλο από το δάκτυλο με μια χρυσή λίρα σαν δακτυλίδι, ένδειξη ότι είναι ο άνθρωπος εισοδηματίας, προύχοντας, έχοντας, ππαραλλής.
Αφού ο μαλάκας νοίκιασε το μαγαζί, έπρεπε να προβεί σε μια μεγάλη ανακαίνιση, γιατί το χαλαμάντουρο του ιδιοκτήτη, θύμιζε βομβαρισμένο ερείπιο. Έβαλε το χέρι βαθιά στη τοκογλυφική της τράπεζας τζέπη, αφού πρώτα έβαλε υποθήκη ότι είχε και δεν είχε και ξεκίνησε τον αγώνα. Πήρε Πολεοδομική, πήρε άδεια οικοδομής, πλήρωσε αρχιτέκτονες, πολιτικούς μηχανικούς, έκαμε κανονικό συμβόλαιο με εργολάβο και πλήρωσε κανονικά και το ΦΠΑ του. Μεγάλος μαλάκας δηλαδή…
Αφού έκανε το χαλαμάντουρο εστιατόριο ξεκίνησε το τροχάδι. Μέσα στους πρώτους σταθμούς βρήκε μπροστά του τον ΚΟΤ. Μια υπέροχη υπηρεσία, γεμάτη από σπιρτόζα μυαλά που κατά τύχη βρέθηκαν στη Κύπρο, αφού στη πλειοψηφία τους θα έπρεπε να εργάζονται στη NASA. Του έλεγξαν το φόντο της γραμματοσειράς του καταλόγου με τα φαγητά, τα διαστήματα μεταξύ των φαγητών, αλλά ούτε ασχολήθηκαν με τις τιμές που θα χρέωνε, η αν τα φαγητά που θα τάιζε τους τουρίστες θα είχαν μέσα ποντικοφάρμακο. Δεν είναι δουλειά τους άλλωστε. Ο ΚΟΤ μόνο με αυτά τα σοβαρά ασχολείται. Του τα έπρηξαν για εκείνα τα 5cm που ήταν μεγαλύτερες οι τουαλέτες από ότι λέει ο κανονισμός. Πλήρωσε τα νενομισμένα δικαιώματα αφού πήρε καμιά 10αριά φορές τα σχέδια του εστιατορίου, μέχρι να συγκινηθεί ο υπάλληλος να του δώσει την έγκριση να προχωρήσει.
Επόμενος σταθμός, Υγειονομείο. Αφού έλεγξαν εάν ο αρμός, «ποτός», που χρησιμοποιήθηκε στα κενά των κεραμικών ήταν ο ενδεδειγμένος με βάση τους περιβόητους κανονισμούς, αφού μπήκαν σαν ΚΥΠ στη κουζίνα να ελέγξουν εάν η πρίζα είχε φωτάκι κόκκινο, πράσινο ή μπλέ όταν άναβε, αφού του επιθεώρησαν τα ράφια του ψυγείου εάν είχε πάνω δακτυλικά αποτυπώματα, τη κουζίνα εάν φλόκκωσε, το φούρνο σε πόσες γλώσσες δούλευε, του έδωσαν και εκείνη την πολυπόθητη έγκριση αφού πλήρωσε τα νενομισμένα δικαιώματα. Σημείο αιχμής αποτέλεσε μια κουτσουλιά ενός σπουργιτιού (σιέσιμο του στρούφου στη Κυπριακή) που εκ παραδρομής έπεσε στο κεραμικό έξω από το εστιατόριο. Όμως ο καλός αρμόδιος κρατικός υπάλληλος έκανε τα στραβά μάτια και δεν του το έκλεισε το μαγαζί.
Επόμενος σταθμός Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία, Πυροσβεστική. Πήγε στην Εκκλησία, άναψε ένα κερί και έκαμε μια δέηση να έρθουν να τον ελέγξουν, αφού είναι τόσο πιεσμένοι που αντί για κάρτα το πρωί κτυπάνε πιεσόμετρο. Πλήρωσε τα νενομισμένα δικαιώματα και πήρε το με βάση τους περιβόητους κανονισμούς πιστοποιητικό του και ένιωσε περήφανος.
Επόμενος σταθμός. Δήμος. Ε ρε γλέντια. Άναψε κερί…τίποτε. Έκαμε δεήσεις…τίποτε. Τάμα στον Απόστολο…τίποτε. Τελικά βρήκε ένα καπαρετζιή ο οποίος του είπε είναι φίλος του Δημάρχου και του κανόνισε στο άψε σβήσε ραντεβού. Κάνει ένα box file όλα εκείνα τα κωλόχαρτα μου μέχρι εκείνη την ώρα μάζεψε και πάει στον Άρχοντα. Ο Δήμαρχος, κουλάτος και άνετος, ξεκίνησε να του λέει παπαριές για το μεγάλο οράμα του. Αφού ο Δήμαρχος επιβεβαίωσε ότι ο μαλάκας επιχειρηματίας ψήφιζε στη πόλη του, του έκλεισε το ματάκι επιδεικτικά λέγοντας του «τους φίλους μας κανονίζουμεν τους». Πλήρωσε και πήρε και από εκεί την άδεια λειτουργίας, την άδεια ποτού, τις ταπέλλες, άδειες καπνού, άδεια των αγίων πάντων και χαλάρωσε.
Κάτι ξέχασα…λέει ο μαλάκας από μέσα του. Α ναι…την άδεια μεγαφώνων. Κάνει ξανά ένα box file όλα εκείνα τα κωλόχαρτα μου μέχρι εκείνη την ώρα μάζεψε και πάει στον άλλο άρχοντα. Έπαρχος. Αφού πληρώνει του δίνει το πιστοποιητικό και σαν «τσαούσιης» γυρίζει και του λέει με ένα δικτατορικό τόνο «αν παίζεις πιο δυνατά ή σε ώρες που δεν πρέπει θα σου πάρω την άδεια».
Μετά από κάποιους μήνες που έμοιαζε με αθλητή στίβου, στέλνει τις προσκλήσεις για να έρθει ο κόσμος στο εστιατόριο του. Πρώτος καλεσμένος…η εταιρεία Πνευματικών Δικαιωμάτων. «Συγνώμη κύριε..άδεια έχετε;». Εκεί ο άνθρωπος ενημερώθηκε ότι έπρεπε να πληρώσει και πνευματικά δικαιώματα γιατί η μουσική που έπαιζε στο background και ίσα που ακουγόταν έθιγε τα δικαιώματα των συνθετών. Μετρά τις καρέκλες η τύπισσα στο μαγαζί και του βγάζει τη λυπητερή που πρέπει να πληρώσει.
Πληρώνει τα κερατιάτικα και τότε νιώθει ήσυχος με τη συνείδησή του ότι τέλειωσε με όλους αυτούς. Δεν έφτασε να κάνει ένα τσιγάρο τσουπ…μπαίνει ένας άλλος τύπος μέσα και του λέει «Συγνώμη άδεια για πνευματικά δικαιώματα έχετε;»..Κοιτάζει απορημένος ο μαλάκας και του απαντά «Ναι τώρα πλήρωσα, να η απόδειξη». Εκείνη την ώρα συνειδητοποίησε ότι εκτός από τα δικαιώματα των στιχουργών, είχαν και δικαιώματα οι καλλιτέχνες που τραγουδούσαν, άλλη εταιρεία αυτή, άλλο πιλιέττιν. Πληρώνει και αυτό το πιλιεττούδι και πριν να ανασάνει μπαίνει άλλος μέσα. Αυτός εκπροσωπούσε τις δισκογραφικές εταιρείες. Στα πρόθυρα να δείρει κάποιον πληρώνει και αυτόν.
Τον πιάνει η κατάθλιψη. Μπαίνει μέσα στο μικρό γραφείο που έκανε για να βάλει μέσα τις αποδείξεις και βλέπει κάτι που τον προβληματίζει σε όλο εκείνο το box file. Όλες αυτές οι άδειες που έβγαλε..λήγουν σε ένα έτος. Άρα του χρόνου ο μαλάκας θα πρέπει φτού ξανά από την αρχή να κάνει όλη αυτή τη πορεία και να πληρώσει όλους αυτούς τους μονοστέφανους για να μπορέσει να λειτουργήσει.
Βγαίνει έξω…απελπισμένος…νευριασμένος….απογοητευμένος…χρεωμένος και κουρασμένος. Βλέπει απέναντι ένα τύπο μέσα σε ένα κινητό take away χωρίς άδειες, χωρίς ελέγχους χωρίς τίποτε, να πουλάει όλων των ειδών τα φαγητά. Βλέπει τον υπάλληλο του ΚΟΤ να ψωνίζει. «Ρε φίλε αυτός έχει άδεια» τον ρωτά. «Α δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του ΚΟΤ» απαντά με γεμάτο στόμα ο υπάλληλος.
Ο τύπος με το κινητό βαν που πουλά φαγητό, μόλις δυνάμωσε τη μουσική για την οποία καμία άδεια δεν εξέδωσε…ακούγοντας μέχρι το τέρμα το Don’t Worry Be Happy…
Σπάρτακος
Εξαιρετικά αφιερωμένο