Και πώς να μην είναι λερωμένη η Καθαρά Δευτέρα, όταν έχεις τον Δήμαρχο Λάρνακας, λειτουργούς του Υπουργείο Εσωτερικών και άλλους τόσους, υπο κράτηση για ένα νέο διαφαινόμενο σκάνδαλο διαφθοράς.
Τι και αν ούρλιαζε ο δήμαρχος του ακριτικού Παραλιμνίου Πυρίλλης από την ώρα που ανέλαβε δήμαρχος, ότι η Κόσιη μύριζε μπαρούτι και σκάνδαλα και για αυτό διέκοψε εδώ και χρόνια τις πληρωμές προς την εταιρεία αυτή, φωνάζοντας ότι το σκάνδαλο γινόταν εις βάρος των δημοτών του. Τι και αν μπήκε στο χορό και φώναζε και ο Φαίδωνος και έδεσε το γλυκό. Το αποτέλεσμα είναι ένα και αναλλοίωτο. Η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη του Κυπριακού λαού κλονίστηκε ακόμα περισσότερο στους θεσμούς και στους πολιτικούς, με αυτή τη βόμβα που έμελλε να λερώσει τη Καθαρά Δευτέρα. Τι από τα σκατά, τι από τα σκουπίδια… από παντού φαίνεται ότι έβγαιναν μίζες.
Αθώοι ή ένοχοι, αυτό θα το κρίνει το Δικαστήριο και ευτυχώς οι ναοί της δικαιοσύνης φαίνεται πως δεν μολύνθηκαν από το μικρόβιο της μίζας. Αυτό το οποίο όμως σε αυτό το στάδιο παραμένει αναντίλεκτο, είναι ότι για να διατάξει κάποιο δικαστήριο την κράτηση του Δημάρχου Λάρνακας και άλλων προσώπων, σημαίνει ότι υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι ενέχονται στα υπο διερεύνηση αδικήματα. Όχι ενοχή, εύλογες υπόνοιες εμπλοκής. Και αυτό για τον κλονισμό της εμπιστοσύνης του λαού είναι υπερ αρκετό.
Δρομολαξιά, ΤΕΠΑΚ, Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, Αποχετευτικό Πάφου, ΧΥΤΑ Κόσιης, μίζες Μιχαηλίδη στην Ελλάδα και τώρα το νέο φρούτο με τα εξοπλιστικά. Εκεί που νόμιζαν όλοι ότι φάνηκε ο πάτος, ανακαλύπτονται καθημερινά νέα βάθη.
Τελικά ο τόπος μας τι χρειάζεται; Πολιτικούς που ξέρουν να κάνουν marketing και να πείθουν τα πλήθη υποσχόμενοι ότι σκεφτεί ο ανθρώπινος νους; Ή κάποιους «σικκιμετζίδες» τσαμπουκκάδες, απολίτικους, ταραχοποιούς, όπως το Φαίδωνος και τον Πυρίλλη που φαίνεται ότι το λέει η καρδιά τους και κτυπούν το χέρι τους στο τραπέζι; Χάσαμε το μέτρο, χάσαμε την εμπιστοσύνη, χάσαμε πια και την ηρεμία μας σε αυτό το τόπο. Ψάχνουμε για ταύρους να μας ηγηθούν και όχι φίδια.
Μην μας φταιν οι πολιτικοί όμως. Εμείς τους εκλέγουμε, εμείς τους συντηρούμε, εμείς τους αναδεικνύουμε, εμείς τους «πισκαλίζουμε». Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις, είναι οι πολίτες που παν με φακελάκια και πεσκέσια στους πολιτικούς για να γίνει η δουλειά τους. Μέχρι κάποιες εποχές που το «λάδωμα» ήταν μερικά χαλλούμια, κανένα λουκάνικο και καμιά ζιβανία ήταν καλά. Τώρα το παιχνίδι χόντρυνε.
Εύχομαι και προσεύχομαι ο Λουρουτζιάτης να είναι αθώος. Όχι γιατί τον γνωρίζω ή γιατί τον συμπαθώ. Αλλά γιατί δεν θα αντέξω δεύτερο δήμαρχο μεγάλου αστικού δήμου να φυλακίζεται στα μέσα της θητείας του. Δεν θα αντέξει ο λαός ένα δεύτερο κτύπημα. Ήδη σκοτώθηκε η εμπιστοσύνη του λαού. Ήδη καταρρακώθηκε με αυτά που ακούει και με αυτά τα οποία βλέπει.
Δεν έχω καμία απολύτως απαίτηση από οποιονδήποτε διορισμένο. Έχω όμως τεράστιες απαιτήσεις από ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκε ο λαός για να ηγηθούν και αυτοί καταχρώμενοι αυτή την εμπιστοσύνη λέρωσαν τα χέρια τους και γέμιζαν τις τσέπες τους. Για αυτούς δεν υπάρχει τιμωρία. Δεν υπάρχει ποινή.
Καθήκον της πολιτείας είναι η δημιουργία ενός πάρκου με αγάλματα. Σε αυτό να βάζετε τον κάθε ένα πολιτικό που καταχράστηκε την εμπιστοσύνη του λαού. Διοργανώστε σχολικές εκδρομές και επισκέψεις. Βάλτε τα ονόματά τους στα σχολικά βιβλία. Για να μείνουν για πάντα τα ονόματά τους χαραγμένα στην ιστορία, ως οι άνθρωποι που καταχράστηκαν ότι πιο ιερό υπάρχει στη Δημοκρατία: Τον ψήφο του λαού που τους εμπιστεύτηκε το μέλλον τους.
Διογένης