Το παράδειγμα της Ελλάδας ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια και τα Κυπριακά κανάλια, αν όχι όλα, τουλάχιστον τα περισσότερα.
Αν στην Ελλάδα, θεωρείται σχεδόν αδύνατο να επιβιώσουν περισσότερα από 4 στην Κύπρο πόσα πρέπει να επιβιώσουν;
Αυτοί λοιπόν, που έπαιρναν τα δάνεια το ένα πίσω από το άλλο, με αποτέλεσμα να χρωστούν μαλλιοκέφαλα, πρέπει σιγά σιγά ν’ αρχίσουν να ξεπληρώνουν οφειλές.
Η κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο, ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να γλιτώσουν αυτοί που ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις με δανεικά και να νομίζουν ότι είναι και αγύριστα.
Πολλοί ίσως και να μην γνωρίζουν ότι υπάρχουν κανάλια στην Κύπρο που μπορεί να αγόραζαν ταινίες οι οποίες μπορούσαν να πωληθούν σε διπλάσια τιμή απ’ ότι σε μια Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, ή μια Γερμανία των 80 εκατομμυρίων, με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέματα προμήθειας κλπ.
Όταν μάλιστα κάποιοι δημοσιογράφοι ανακάλυπταν ότι υπάρχει θέμα, το οποίο αφορά τράπεζες, ήταν σαν να πατούσαν πάνω στον επιτάφιο.
Έπρεπε να ενημερωθούν οι υπεύθυνοι, ιθύνοντες, προϊστάμενοι, για να μην γίνει οποιαδήποτε ζημιά στις τράπεζες, οι οποίες, να υπενθυμίσω, παραχωρούσαν τα δάνεια.
Ειδικά στις υπεραγορές, οι καταγγελίες των καταναλωτών στον σχετικό σύνδεσμο για διάθεση ληγμένων προϊόντων, σε καμία περίπτωση έπρεπε να εμφανιστούν στα μέσα ενημέρωσης διότι θα χανόταν, ως δια μαγείας, η διαφημιστική χρηματοδότηση.
Άλλωστε σε ποιον συμφέρει να κλείνουν τα κανάλια λόγω οικονομικών προβλημάτων;
Όλοι οι πολιτικοί θα έπρεπε να αλλάξουν την καθημερινότητά τους, αφού τη διαμόρφωσαν με τέτοιο τρόπο ώστε να βολεύει τα κανάλια που τους καλούν απεγνωσμένα για να γεμίσουν ανέξοδα τηλεοπτικό χρόνο.
Αυτό που πρέπει να απασχολήσει περισσότερο, όμως, είναι ποιος μπορεί να τα βάλει με τα κανάλια.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις τρέμουν και δικαίως, αφού οι πολιτικοί ηγέτες τους, πριν εκλεγούν και σχηματίσουν κυβέρνηση, σχεδόν εκλιπαρούν για την προβολή των υποψηφίων βουλευτών και την προβολή μάλιστα συγκεκριμένων κομματικών παιδιών τους
Θυμάστε εκείνη τη λίστα …που έστειλε συγκεκριμένο κόμμα σε κανάλι, για προβολή συγκεκριμένων υποψηφίων στα πάνελ.
Ευτυχώς που υπάρχουμε και εμείς, που καλόπιστα ενδιαφερόμαστε και προσπαθούμε για την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, διότι χωρίς ανεξαρτησία των ΜΜΕ, ούτε δημοκρατία υπάρχει, ούτε σταθερός πολιτικός και οικονομικός βίος.
Και στο κάτω κάτω γιατί να μην πληρώσουν αυτοί που αποδεδειγμένα χρωστούν;
Γιατί πάντα σε αυτόν τον τόπο να πληρώνουν αυτοί που χρωστούν τα λιγότερα και να ξεφεύγουν, αυτοί που χρωστούν τα περισσότερα;
Κρατίνος