Σαν φτάσει το Σάββατο ένας “σωστός” Ελληνοκύπριος θα βάλει τα καλά του και θα το ρίξει έξω.
Και είναι διατεθειμένος να σκορπίσει πολύ χρήμα, όχι σε κάποιο εστιατόριο ή μπαράκι της οδού Ονασαγόρου ή της Μαρίνας Λεμεσού, αλλά στα πολυτελέστατα καζίνο των κατεχομένων, τα οποία έγιναν inn στις μέρες μας.
Τα Σαββατόβραδα οι δρόμοι στη Λευκωσία είναι άδειοι, ωστόσο, στο οδόφραγμα του Αγίου Δομέτιου, γίνεται το αδιαχώρητο.
Λογής λογής αυτοκίνητα και λογής λογής συμπολίτες μας. Επιχειρηματίες, γιατροί, δικηγόροι, δάσκαλοι. Άνθρωποι της τηλεόρασης, αλλά και απλοί μισθωτοί, συνταξιούχοι έως άνεργοι, περνούν το οδόφραγμα, για να πάνε σε κάποιο καζίνο της κατεχόμενης Λευκωσίας ή της Κερύνειας.
Ο κάθε ένας για το δικό του ξεχωριστό λόγο. Έξοδος αναψυχής λένε οι πιο πολλοί, ικανοποίηση πάθους αναφέρουν κάποιοι άλλοι, ανία βαρεμάρα κλπ.
Η είδηση πως οι Ελληνοκύπριοι ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε καζίνο, για εμάς δεν αποτελεί πλέον έκπληξη, ούτε κοινό μυστικό.
Ούτε τα στοιχεία της JCC των προηγούμενων ετών, καθώς και οι αριθμοί διακίνησης των Ελληνοκυπρίων από τα οδοφράγματα, με αυτό του Αγίου Δομετίου να παίρνει την πρωτιά, δεν είναι ενδεικτικό της κατάστασης.
Τα χρήματα των Ελλήνων της Κύπρου, οι οποίοι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν το πάθος τους στις ελεύθερες περιοχές και τρέχουν τα Σαββατόβραδα στους ναούς του τζόγου των κατεχομένων, δεν είναι απλώς μια φιλική προσφορά εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο στα ταμεία του ψευδοκράτους.
Είναι και αγανάκτηση, γιατί η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία του τόπου “πρόδωσε” με το χειρότερο τρόπο τα παιδιά της. Οι περισσότεροι από τους λόγους, για τους οποίους οι Ελληνοκύπριοι πηγαίνουν στα καζίνο των κατεχομένων, δεν έχουν να κάνουν μόνον με το πάθος του τζόγου, αλλά έχουν να κάνουν ενδεχομένως με την αντίδραση του κόσμου, για τα όσα τεκταίνονται στην κυπριακή κοινωνία.
Κάποιοι συμπατριώτες μας πολιτικοί σπεύδουν να κατηγορήσουν όσους επιδίδονται στο “άθλημα”. Κάποιοι άλλοι τους δικαιολογούν, αφού στις ελεύθερες περιοχές δεν υπάρχει ακόμα καζίνο.
Έτσι για την ιστορία, να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση έχει πάρει την απόφαση για δημιουργία καζίνο στην Κύπρο. Ωστόσο, για την ώρα βρισκόμαστε ακόμα στη διαδικασία, ενώ παραμένει άγνωστο το πότε η απόφαση αυτή θα πάρει σάρκα και οστά.
Όσοι και όσες πιστεύουν ότι με την ίδρυση καζίνο στις ελεύθερες περιοχές, θα σταματήσει η απρόσκοπτη ροή Ελληνοκυπρίων προς τα κατεχόμενα και προς τα καζίνο, βρίσκονται σε μεγάλη πλάνη.
Πλέον στην ημικατεχόμενη πατρίδα μας δεν αποτελεί ντροπή και εξευτελισμό η μετάβαση στα κατεχόμενα και η βόλτα σε καζίνο.
Από την άλλη, η μείωση του νομικού κύρους, η αδυναμία ή η αδράνεια του νόμιμου κράτους να επιτύχει την αποτροπή ή την εξαφάνιση του φαινομένου αυτού, είναι πρόβλημα και χρέος των εκπροσώπων του λαού.
Μην περιμένετε κύριοι από τους απλούς πολίτες να συντελέσουν στην αποκατάσταση της νομιμότητας της κρατικής μας υπόσταση, αφού αυτό είναι χρέος δικό σας.
Μην λογοκρίνετε τους πολίτες, που με τις ενέργειες τους, αιμοδοτούν οικονομικά το ψευδοκράτος.
Εσείς πρώτοι “προδώσατε” τα ιδανικά, τον πατριωτισμό και τη συνείδηση του λαού. Γιατί τώρα ζητάτε τα ρέστα;
Φήμη