Στην παραλία του πολιτισμού μας

Σου έχει τύχει ποτέ να πετάξεις ένα σκουπιδάκι από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου, ταξιδεύοντας κάπου σε κάποιο αυτοκινητόδρομο ή σε ένα έρημο δρόμο -χωρίς κίνηση- την ώρα που δεν σε βλέπει κανείς;

Σου έχει τύχει να πας σε κάποια παραλία και να πετάξεις κάτω στην άμμο από τσιγάρο μέχρι κουκούτσια φρούτων και κουτιά από χυμό ή αναψυκτικό, βυθίζοντας τα βιαστικά και θάβοντας τα διακριτικά με το πόδι σου, μήπως σε δει κάποιος;

Και όλα αυτά, ενδεχομένως, λίγα μόλις μέτρα από κάποιο κάδο σκουπιδιών, που σίγουρα διαθέτουν όλες οι οργανωμένες παραλίες στον τόπο μας. Σου έχει τύχει να πας εκδρομή στο βουνό με την οικογένεια κάποια Κυριακή του Σεπτέμβρη και να πετάς ασύστολα τα σκουπίδια σου από δω και από κει, κάτω από το ανύπαρκτο βλέμμα της φύσης, που δεν έχει δυστυχώς φωνή να σου πει πως τη βιάζεις και την εξευτελίζεις;

Αν είσαι ένας από αυτούς, που δεν το έχει κάνει ποτέ και θεωρείς τον εαυτό σου “αναμάρτητο”, τότε πρώτος τον λίθο βαλέτω. Προχθές την Κυριακή, την ώρα που εσύ ξεκουραζόσουν ξάπλα σε κάποια παραλία και διασκεδάζοντας τη βαρεμάρα σου λέρωνες -που και που την άμμο- που σε φιλοξενούσε, κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να της απαλύνουν τις πληγές, καθαρίζοντας την.

Εξήντα και πλέον εθελοντές βρέθηκαν προχθές με τα μέλη του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών στην παραλία της Λάρας στον Ακάμα, ξοδεύοντας από τον προσωπικό τους χρόνο να καθαρίσουν την παραλία, για να την απολαμβάνεις εσύ και για να μην ξεχνάς να λες στους ξένους ότι “οι παραλίες που διαθέτει το νησί σου είναι οι καλύτερες”.

Οι φίλοι μας οι Οικολόγοι, λοιπόν, καθάρισαν και καθαρίζουν εδώ και ένα χρόνο τις παραλίες της Κύπρου από τα σκουπίδια, που τους φέρνει η θάλασσα.

Και λογικά θα διερωτάται κάποιος πού βρίσκει η θάλασσα τα σκουπίδια και τα ξεβράζει στις ακτές; Όσοι “ασυνείδητοι”, λοιπόν, ταξιδεύουν με τα σκάφη και τα γιωτ τους δεν ξεχνούν ποτέ την καταγωγή τους και πετάνε μέσα – μέσα τα σκουπίδια τους στη θάλασσα, παραβλέποντας ότι αυτή κάποια στιγμή θα τους εκδικηθεί.

Το ότι η θάλασσα ρυπαίνεται από τα πλοία και τις βάρκες των ψαράδων, ούτε και αυτό είναι άγνωστο. Καλό είναι να εξασκούμε το χόμπι μας, ψαρεύοντας με καλάμι σε κάποια παραλία. Καλό, επίσης, και το ρομάντζο, όταν παίρνεις τον καλό ή την καλή σου, σε κάποια παραλία για πικ – νικ.

Όμως, μάθε να συμπεριφέρεσαι ως πολιτισμένος άνθρωπος και κάνε τον κόπο να μαζέψεις πριν φύγεις, αυτά που περιδρόμιασες λίγο πιο πριν. Και συ κύριε με το καλάμι μη νομίζεις ότι δεν σε βλέπει κανείς. Να έχει πάντα κατά νου ότι το άγρυπνο μάτι της φύσης θα σε εκδικηθεί κάποτε. Οικτίρω με την ανοχή, που επιδεικνύεται έναντι της καταστροφής του τόπου μας.

Κρίμα και πάλι κρίμα, για όσους προδίδουν το περιβάλλον, ελαφρά την καρδία. Ούτως ή άλλως, τα “απολίτιστα” όντα αυτού του τόπου πρέπει να έχουν και το αλόγιστο των πράξεων τους. Μπράβο στους Οικολόγους και στους Περιβαλλοντιστές της Κύπρου.

Είτε ανήκουν στο συγκεκριμένο Κίνημα, που φέρει το όνομα και τη χάρη, είτε γιατί έμαθαν να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται πράσινα. Το ότι αγαπάς και δεν λερώνεις το περιβάλλον που ζεις, δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη πρέπει να ανήκεις σε ένα πράσινο κόμμα ή πρέπει να είσαι δηλωμένος οικολόγος – περιβαλλοντιστής.

Το να αγαπάς και να μη λερώνεις το περιβάλλον σου σημαίνει πατριωτισμός και πατριωτισμός σημαίνει ν’ αγαπάς τον τόπο σου και να τον προσέχεις για να τον έχεις.

Φήμη