Διάβασα με αρκετή προσοχή διάφορες αναρτήσεις στις διάφορες σελίδες κοινωνικές δικτύωσης, που αφορούσαν ισχυριζόμενες περιπτώσεις είτε εκμετάλλευσης είτε κακής εξυπηρέτησης.
Κάποια εξ αυτών σίγουρα θα είχαν βάση. Κάποια άλλα ίσως και να ήταν κακόβουλα. Μήπως όμως οι καιροί απαιτούν να επικεντρωθούμε αλλού; Σε άλλους τομείς που η εκμετάλλευση έχει φτάσει σε όρια εξωπραγματικά;
Ζούμε σε ένα κράτος στο οποίο ο ιδιοκτήτης μιας κατοικίας πληρώνει φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας στο κράτος και πληρώνει φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας και στο δήμο. Για ένα σπίτι δηλαδή 2 φόρους ακίνητης ιδιοκτησίας. Σε τιμές του 2013 ενώ οι αξίες οι πραγματικές σήμερα φτάνουν τις τιμές του 1990.
Ζούμε σε ένα κράτος που η φορολογία των καυσίμων είναι περισσότερη από την αξία των καυσίμων. Πόσα βάζεις βενζίνη το μήνα; €200, κάπου τα μισά τα δίνεις στο κράτος φίλε…
Ζούμε σε ένα κράτος που σε οτιδήποτε αγοράσεις πληρώνεις και πρόσθετο φόρο 19% για το κράτος. Έτσι απλά. Κάποτε δεν υπήρχε ΦΠΑ. Μετά ξαφνικά εμφανίστηκε και χωρίς να το καταλάβουμε πήγε στο 19%. Το συνηθίσαμε όμως και δεν αντιδρούμε…λες και δεν συμβαίνει τίποτε…
Ζούμε σε ένα κράτος που εάν ο έμπορας πωλήσει με πίστωση ένα προϊόν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το ΦΠΑ ακόμα και αν δεν το εισπράξει. Και μπορεί να πάει και φυλακή αν δεν το πληρώσει. Τη νομοθεσία όμως δεν την απασχολεί αν θα σε στείλει φυλακή για ΦΠΑ το οποίο δεν είσπραξες αλλά οφείλεις να πληρώσεις.
Ζούμε σε ένα κράτος που μπορεί να είσαι αυτοεργοδοτούμενος και να μην βγάζεις ούτε το γάλα των παιδιών σου, αλλά αν δεν πληρώσεις κοινωνικές ασφαλίσεις πας φυλακή. Και δεν δέχονται ότι μπορεί αυτή τη περίοδο της ζωής σου δεν έχεις λεφτά ούτε για γάλα. Μια ζωή να τους πλήρωνες, 2 μήνες να μην πληρώσεις και σε στέλνουν δικαστήριο.
Ζούμε σε ένα κράτος που χρεώνει το ρεύμα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κράτος στο κόσμο. Γιατί συντηρούμε μια άρρωστη κατάσταση ημικρατικών οργανισμών και δερμάτινων καρεκλών.
Ζούμε σε ένα κράτος που άνθρωποι έχασαν τις καταθέσεις τους. Τις αποταμιεύσεις μιας ζωής ολόκληρης, με μια μονοκοντυλιά. Που άλλοι έχασαν τα χρήματά τους στα αξιόγραφα ενώ τους έταζαν κάποιοι προεκλογικά με κατσαμπούνες έξω από το ΡΙΚ ότι θα τους δικαίωναν.
Ζούμε σε ένα κράτος που η δημόσια του υπηρεσία αν και άλλαξαν τα ωράριά της εξακολουθεί να πηγαίνει με τα ωράρια που πήγαινε πάντα και να δουλεύει όπως δούλευε ή δεν δούλευε πάντα.
Ζούμε σε ένα κράτος που οι πολιτικοί του, αντίστοιχοι μουχτάρηδες του εξωτερικού με πληθυσμιακή αναλογία, κυκλοφορούν με λιμουζίνες. Που έχουν αστυνομικές προστασίες με χρήματα των φορολογούμενων.
Ζούμε σε ένα κράτος που για να πάρεις μια άδεια πρέπει να φιλήσεις ένα κάρο κατουρημένες ποδιές και να περιμένεις μέχρι την Δευτέρα Παρουσία.
Ζούμε σε ένα κράτος που για να διατηρείς επιχείρηση πρέπει να έχεις συνέταιρο το κράτος. Με ένα κάρο άδειες, ελέγχους, φόρους, που στο τέλος της μέρας αν είσαι τίμιος και δεν φοροδιαφεύγεις, πεθαίνεις φτωχός πάνω σε μια ψάθα.
Ζούμε σε ένα κράτος που κάποιες επιχειρήσεις ενώ κερδίζουν, καπηλεύονται την οικονομική κρίση για να καταδυναστεύουν τους εργοδοτούμενούς τους δίνοντας τους ένα πιάτο φαΐ και με το ζόρι. Που σου μείωσαν το μισθό αδικαιολόγητα για να κερδίζουν αυτοί. Που σου έκοψαν τον 13ο μισθό. Που σε βάζουν να δουλεύεις διπλάσιες ώρες τάχα μου για να κρατηθεί η επιχείρηση. Που σε απέλυσαν για να γλιτώσουν τα λεφτά του VIP Box της ομάδας τους. Που σε πληρώνουν με κουπόνια ενώ απαγορεύεται, αλλά φοβάσαι να πεις κάτι γιατί θα χάσεις τη δουλειά σου.
Όλα αυτά ρε μάγκες δεν σας πείραξαν; Για όλα αυτά δεν διαμαρτύρεστε; Δεν τους βγάζετε αυτούς φωτογραφία; Και ξεσπούμε όπου φτάσουμε; Για 1 και 2 ευρώ περισσότερα; Για 28 ευρώ τα φρούτα; Για 3 ευρώ τα σουβλάκια παραπάνω;
Λογαριάσατε από τα 800 που παίρνετε μισθό πόσα πάν σε έμμεσες φορολογίες; Από το φόρο στα τσιγάρα, τα καύσιμα, το ΦΠΑ στα τρόφιμα και παντός είδους αγαθά που αγοράζετε, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο; Περίπου τα μισά…αλλά εσύ αντί να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις αυτούς τους αλήτες που πραγματικά σε κλέβουν νόμιμα και να αντισταθείς και να φωνάξεις και να τους βάλεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ασχολείσαι με το πόσα πουλάνε το γύρο; Πόσα σου πούλησαν τα σουβλάκια και πόσες σμίλες κρέας είχε μέσα; Πόσα σας χρέωσαν τη μπουκάλα με το νερό; Αν σου έκαναν αέρα με βεντάλια την ώρα που απολάμβανες τη παττίχα πάνω στη παραλία;
Διερωτώμαι τα χιλιάδες άτομα που γράφουν σε αυτά τα γκρουπ, τι θα γινόταν εάν έγραφαν καθημερινά για όλες αυτές τις στρεβλώσεις. Για όλους αυτούς τους φόρους. Ένα ένα. Καθημερινά κτυπήματα. Μέχρι η αδικία να γίνει τσουνάμι και να πνίξει όλους όσους θεωρούν ότι θα ασελγούν πάνω στα άψυχα οικονομικά κορμιά μας. Μέχρι να ξυπνήσει ο Κύπριος από το λήθαργο και να απαιτήσει βελτίωση.
Βγάλτε μου φωτογραφίες με τους κακούς εργοδότες. Βγάλτε μου φωτογραφίες αυτούς που μας φορο-εμπαίζουν, φορο-θετούν, φορο-πηδούν, φορο-εξοντώνουν. Τότε μπορούμε να πούμε ότι επαναστατήσαμε και ξυπνήσαμε σαν κοινωνία.
Σπάρτακος