Σε όλες τις χώρες του κόσμου, έχουν καθιερωθεί πρακτικές και έχουν ψηφιστεί νομοθεσίες οι οποίες αποσκοπούν στην παροχή συστήματος ή προγράμματος προστασίας κάποιου μάρτυρα, που θα δώσει μαρτυρία σε σοβαρή ποινική υπόθεση.
Αυτό γίνεται για τους εξής λόγους. Εάν συλλάβουν κάποιον με 100 κιλά ναρκωτικά. Και αυτός δώσει θεληματική κατάθεση στην οποία κατονομάζει και άλλους 3-4 ότι εμπλέκονταν, η υποχρέωση της πολιτείας είναι να καταβάλει προσπάθειες για καταδίκη όλων όσων ήταν εμπλεκόμενοι.
Εάν όμως για παράδειγμα αυτός ο ένας που παραδέχτηκε και που θα δώσει κατάθεση εναντίον των άλλων 3-4 κοιμάται στην ίδια πτέρυγα ή στον ίδιο θάλαμο στις φυλακές με τους υπόλοιπους, αντιλαμβάνεστε πόσο όμορφα θα περάσει και εάν θα δώσει εν τέλει κατάθεση ή όχι εναντίον τους.
Όταν τελειώσει η υπόθεση και οι άλλοι καταδικαστούν, τότε αυτός που έδωσε κατάθεση μεταφέρεται πίσω στις κεντρικές φυλακές. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις εάν είναι τόσο σοβαρό το αδίκημα και κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να δώσει χάρη στον μάρτυρα αυτό από το να υπηρετήσει την φυλακή του και τον διώχνουν από τη Κύπρο. Αυτό έγινε ελάχιστες φορές στην ιστορία της Κύπρου. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, μετά την ολοκλήρωση της δίκης, επιστρέφουν όλοι στις κεντρικές φυλακές σε ξεχωριστές όμως πτέρυγες.
Μια παρόμοια υπόθεση πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας, με την απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα να εντάξει στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, κατηγορούμενο σε ποινική υπόθεση που αφορά εμπορία πέραν των 90 κιλών κοκαΐνης, για να δώσει μαρτυρία εναντίον άλλων που αρνούνται εμπλοκή.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε κάποιες εφημερίδες, εξαπολύθηκαν πυρά εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα γιατί να λάβει τέτοια απόφαση. Λίγο πολύ οτι μήκακον των μωρών των υπολοίπων και είναι αθώα και ταλαιπωρούνται. Πριν τη δικαστική απόφαση. Είναι για να τρομάζεις!!
Δεν έχω τίποτε εναντίον της ελευθερίας του λόγου και εναντίον της ελευθερίας του τύπου. Όμως κάποτε θα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε την χρήση από την κατάχρηση. Προκύπτουν τα εξης ερωτηματικά:
- Θέλουμε ή δεν θέλουμε το Δικαστήριο να λάβει γνώση της μαρτυρίας αυτού του ανθρώπου και εάν πράγματι οι άλλοι κατηγορούμενοι ήταν έμποροι ναρκωτικών;
- Εάν αυτός ο μάρτυρας δεν ήταν στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και κοιμάται στην ίδια πτέρυγα με τους υπόλοιπους, κινδυνεύει ή όχι εαν δώσει μαρτυρία εναντίον τους, ιδιαίτερα εάν ίδιοι νιώθουν ένοχοι;
- Έχει ή δεν έχει υποχρέωση η Αστυνομία να διασφαλίσει ότι ένας μάρτυρας θα δώσει μαρτυρία ανεπηρέαστος στη δίκη του;
- Εάν πάει να δώσει μαρτυρία και βρεθεί νεκρός πριν μαρτυρήσει, θα φωνάζουμε ή όχι που δεν τον προστάτευσε η κοινωνία και αφέθηκαν ελεύθεροι κάποιοι ενδεχόμενα ένοχοι;
- Ποιοι ξεκίνησαν την δημοσίευση τέτοιων δηλώσεων για αυτή την απόφαση και τι έχουν, εάν έχουν, να κερδίσουν;
- Και να μην ξεχνιώμαστε…μιλάμε για ΚΟΚΑΙΝΗ!
Γιατί είναι καλά να είμαστε όλοι προσεκτικοί….Πολύ προσεκτικοί…. Για να μην βλάψουμε την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη του κόσμου προς τη δικαιοσύνη. Γιατί δεν είναι ΟΛΟΙ διεφθαρμένοι σε αυτό το τόπο.
Γιατί ο συνήγορος του πολίτη, ΜΜΕ, προασπίζεται την ελευθερία του λόγου και τη προάσπιση της Δημοκρατίας. Όχι τη παραπλάνηση.
Γιατί πλέον αγαπητοί μου αναγνώστες είναι εύκολο να ρίξεις μια ταμπέλα «Σκάνδαλο» και να πάρεις μερικά κλικ. Το δύσκολο είναι να πείσεις για το σωστό. Το δίκαιο. Όση δυσπιστία και εάν υπάρχει στους πολίτες. Όση απογοήτευση και εάν υπάρχει.
Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, μέχρι σήμερα έδειξε δείγματα γραφής. Το ελάχιστο είναι ότι δεν φοβήθηκε να τα βάλει ούτε με τον Βοηθό Γεν Εισαγγελέα ούτε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι και φαίνεται άνθρωπος έντιμος. Τον κατακρίναμε σαν σελίδα για την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των ερευνών για την οικονομία. Όπως λέμε τα σωστά λέμε και τα λανθασμένα. Κρίνουμε…δεν ισοπεδώνουμε
Γιατί κάποτε σε αυτό το κωλότοπο που ζούμε πρέπει να μάθουμε να διαχωρίζουμε τους καλούς πολιτικούς από τους κακούς πολιτικούς. Τους κακούς αξιωματούχους από τους καλούς αξιωματούχους. Η πλήρης ισοπέδωση είναι το πέπλο για να κάνουν κάποιοι τα δικά τους. Κάποιοι και να κερδίζουν στην απογοήτευση του κόσμου. Κάποιοι να καπηλεύονται την δύναμή τους και την εξουσία τους. Κάποιοι να γίνονται λαοπλάνοι και λαϊκιστές.
Σπάρτακος