Μπράβο στο Υπουργικό Συμβούλιο που ενέκρινε το Σύμφωνο Συμβίωσης το πρώτο βήμα για την κατοχύρωση των σχέσεων των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Στο κάτω κάτω ο κάθε ένας κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του, και εμένα φυσικά δεν με ενδιαφέρει.
Το νομοσχέδιο παρέχει σε όλα τα ζευγάρια που είναι εκτός γάμου τα ίδια δικαιώματα που έχουν σήμερα οι παντρεμένοι, χωρίς τα δεσμά του γάμου.
Και καλά όλα αυτά. Όταν αύριο μεθαύριο δύο παλικάρια υποβάλουν αίτηση υιοθεσίας τι θα γίνει; Γιατί αν τα αγόρια αυτά έχουν τις δουλειές τους, ζουν μία φυσιολογική ζωή και μπορούν να καλύψουν συναισθηματικά και οικονομικά τις ανάγκες ενός παιδιού, θα πρέπει να τους εγκρίνεται.
Τρελά γλέντια!!! Φανταστείτε την δεσποινίς οκτακοσίων δημόσιο υπάλληλο να παραλαμβάνει την αίτηση και να πρέπει να την διερευνήσει και να κάνει εισηγήσεις…
Ή όταν το παιδί θα πάει σχολείο και οι δάσκαλοι θα καλέσουν τους γονείς του για να συζητήσουν την πρόοδο και την συμπεριφορά του. Από εδώ ο πατέρας μου και ο πατέρας μου….
Από τις παιδικές ζωγραφιές θα εξαφανιστεί η εικόνα της μάνας, και όταν όλα τα παιδιά θα ζωγραφίζουν την οικογένεια τους, τον μπαμπά, την μαμά και τα παιδάκια, στη συγκεκριμένη ζωγραφιά θα είναι μόνο μπαμπάδες.
Γιατί μαμά ο Κωστάκης έχει δύο μαμάδες;
Και άντε να εξηγήσεις και στα υπόλοιπα παιδιά γιατί ο Κωστάκης δεν έχει μαμά ή έχει 2…
Τι πρότυπα δημιουργούμε στα παιδιά μας; Τα παιδιά χρειάζονται και το πατρικό και το μητρικό πρότυπο!
Μήπως με το Σύμφωνο Συμβίωσης προάγουμε την ομοφυλοφιλία;
Δίκτυς ο Κνώσσιος