Δεν υπάρχει Κύπριος που δεν επιθυμεί σωστή και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Οι πραγματικότητες όμως, στις οποίες αναφέρεται συνεχώς η ”άλλη πλευρά”, διαφέρουν από τις δικές μας.
Το αποψινό, κοινωνικού περιεχομένου δείπνο Αναστασιάδη-Ακκινζί, μπορεί άραγε, να ξεκαθαρίσει ποιες είναι αυτές οι πραγματικότητες;
Για τη δική μας πλευρά, είναι ευδιάκριτες απ’ όποια οπτική γωνιά και αν θελήσει κάποιος να τις δει.
Εισβολή, κατοχή, πρόσφυγες, κατοχικός στρατός, έποικοι και πολλά άλλα…
Η ”άλλη πλευρά”, τόσα χρόνια, από τον Ντενκτάς μέχρι τον Έρογλου , μας έχει συνηθίσει στις δικές της πραγματικότητες, χωρίς ίχνος ρεαλισμού, επικεντρώνοντας σε δυο κράτη και μια σχέση καλής γειτονίας.
Χωρίς διάθεση αρνητικότητας, πώς μπορεί να επιτευχθεί ομοσπονδία με δύο κράτη;
Ποιος θα παραχωρήσει την εξουσία του σε ποιον και με πόσο ”ανώδυνο” τρόπο;
Στο θέμα της πολιτικής ισότητας , ουδέποτε υπήρξε διαφορετική προσέγγιση από τις δύο πλευρές.
Σ’ αυτά της μίας κυριαρχίας και μίας υπηκοότητας όμως, ουδέποτε υπήρξαν διευκρινίσεις, ούτε ακόμα και στις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ.
Το στοίχημα του Προέδρου της Δημοκρατίας απόψε λοιπόν, δεν πρέπει να είναι πώς να κρατήσει τον Μουσταφά Ακκιντζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης έρχεται τρέχοντας.
Το στοίχημα πρέπει να είναι, να πεισθεί ο κύριος Ακκιντζί ν’ αντιληφθεί, ότι πραγματικότητες δεν σημαίνει ανταλλαγή της Αμμοχώστου με το αεροδρόμιο της Τύμβου.
Αν δεν το κατορθώσει, καλύτερα θα είναι να φύγει ο Πρόεδρος από το δείπνο και να μην φάει ούτε επιδόρπιο, διότι ο καφές αμέσως μετά, σίγουρα θα είναι πολύ πικρός…
Κρατίνος