Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες κακοποίησης ζώων. Το αξιοπερίεργο είναι ότι υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποί μας οι οποίοι θεωρούν, παρά το γεγονός ότι είναι δράστες τέτοιων περιστατικών, ότι τα βοηθούν.
Κακοποίηση ζώων δεν είναι μόνο αυτή που οδηγεί στον θάνατό τους. Υπάρχουν πολλά είδη κακοποίησης και αυτοί οι οποία τα μεταχειρίζονται, συχνά αυτοαποκαλούνται «ζωόφιλοι», ή «ακτιβιστές», αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από συλλέκτες ζώων ή εθισμένοι στην περισυλλογή ζώων.
Με απλά λόγια, ως συλλέκτης ζώων χαρακτηρίζεται το άτομο που αποκτά περισσότερα ζώα από εκείνα που μπορεί να φροντίσει.
Αυτά τα άτομα δεν μπορούν να διακρίνουν ότι τα ζώα τους υποφέρουν.
Μερικές από τις πιο δραματικές υποθέσεις είναι άνθρωποι με εκατοντάδες ζώα -που συχνά προβάλλονται από τα Μ.Μ.Ε. Τα ζώα που συλλέγουν είναι αναγκασμένα να ζουν σε ελεεινές συνθήκες στοιβαγμένα, χωρίς κανονική ιατρική φροντίδα και τροφή.
Το ότι λειτουργούν έτσι το αποδίδουν στο ότι θέλουν να σώσουν κάποια ζώα τα οποία διαφορετικά θα υπέφεραν ή θα κατέληγαν στην ευθανασία.
Όμως οι συνθήκες κάτω από τις οποίες κρατούν αυτά τα ζώα είναι απάνθρωπες και συχνά τα οδηγούν στο να υποφέρουν από υποσιτισμό, αφυδάτωση, αρρώστιες και πρώιμο θάνατο. Και το χειρότερο είναι ότι τα ζώα αυτά συχνά ζουν σε πολύ μικρούς χώρους «το ένα πάνω στο άλλο».
Φυσικά κάθε άτομο είναι μοναδικό, αλλά το κοινό γνώρισμα των ανθρώπων αυτών είναι ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι τα ζώα υπό την προστασία τους υποφέρουν.
Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί η διαφορά ανάμεσα στους συλλέκτες ζώων και σε εκείνους που παρέχουν φροντίδα με συνέπεια σε μεγάλο αριθμό ζώων.
Το να κατέχει κανείς πολλά ζώα δεν τον χαρακτηρίζει αυτόματα συλλέκτη. Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο αριθμός των ζώων γίνεται πιο σημαντικός από την φροντίδα τους.
Ένας υπεύθυνος «ιδιοκτήτης» ζώων γνωρίζει ότι όλα τα ζώα χρειάζονται ιατρική παρακολούθηση, εμβολιασμούς, σωστό και υγιεινό περιβάλλον, τροφή και νερό, καθώς και αρκετές ώρες ενασχόλησης μαζί τους. Και βέβαια πολλή αγάπη.
Πρόσφατα θεσπίστηκε στην Santa Clara των Η.Π.Α. νομοθεσία για ρύθμιση των προβλημάτων που δημιουργούνται από εκείνους που ταΐζουν αδέσποτες γάτες: Ο καθένας που ταΐζει μια γάτα/ες για περισσότερες από 5 συνεχείς μέρες θα θεωρείται ιδιοκτήτης τους και θα είναι υποχρεωμένος να στειρώνει το ζώο.
Παρόλο που το μέτρο αυτό αφορά το 10% του πληθυσμού που ζει σε περιοχές απομακρυσμένες και θα είναι δύσκολο να εφαρμοστεί, χαρακτηρίστηκε πολύ σημαντικό μέτρο, διότι θα αφυπνίσει τους κατοίκους απέναντι σε άτομα που φέρουν αυτό το προφίλ και είναι συνήθως ηλικιωμένοι και μοναχικοί άνθρωποι, κυρίως γυναίκες.
Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος πολλά ζώα για να λέει ότι είναι φιλόζωος. Χρειάζεται να έχει μόνο ένα και να το φροντίζει σαν το παιδί του…
Κρατίνος