
Ο έμπορας κρεάτων πωλεί εισαγόμενο κρέας για φρέσκο Κυπριακό. Ο εισαγωγέας επίπλων και φωτιστικών πωλεί τα κινέζικα προϊόντα για Ιταλικά και Γαλλικά. Ο περιπτεράς πωλεί τσιγάρα από τα κατεχόμενα πλασάροντάς τα ως εισαγόμενα από την Ευρώπη. Ο έμπορος αυτοκινήτων πωλεί μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από το Ηνωμένο Βασίλειο αλλά τελικά διαπιστώνονται οτι ήταν κλεμμένα αυτοκίνητα.
Ο φιλήσυχος φαινομενικά πολίτης συλλαμβάνεται για κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Ο εστιάτορας διατηρεί υποστατικό το οποίο δεν έχει καμία απολύτως άδεια και κερδίζει τρελά λεφτά εις βάρος των άλλων νομότυπων και νομοταγών επιχειρηματιών. Ο γιατρός κοιμίζει τις πελάτισσές του και τις εκμεταλλεύεται σεξουαλικά.
Ο ιδιοκτήτης υπεραγοράς πωλεί ληγμένα προϊόντα. Ο επιχειρηματίας που θησαυρίζει εκμεταλλεύεται το γεγονός της οικονομικής κρίσης και δίνει μισθούς της πείνας, κλαψουρίζοντας ότι δεν πάει καλά. Ο επιχειρηματίας πληρώνει τους υπαλλήλους του με κουπόνια και σε δόσεις.
Η εταιρεία αυτοκινήτων πωλεί αυτοκίνητα που δεν ανταποκρίνονται στη περιγραφή για τους ρίπους. Ο εκπαιδευτικός διατηρεί φροντιστήριο χωρίς να λάβει καμία απολύτως άδεια. Ο καταστηματάρχης που πωλεί ρούχα, εισάγει από τη Κίνα και πωλεί για πανάκριβες μάρκες.
Ο δικηγόρος που ξέρει ότι χάνει την υπόθεση, υπόσχεται στον πελάτη του «φούρνους ποξαμάδκια» για να τον εισπράξει. Ο γιατρός υπόσχεται θεραπεία στον πελάτη του ενώ ξέρει είναι καταδικασμένος. Ο επιχειρηματίας χρωστά σε όλο τον κόσμο λεφτά και ενώ δεν τους πληρώνει κυκλοφορεί με αυτοκίνητα πολυτελείας και συμπεριφέρεται σαν μεγιστάνας.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες. Με εκατοντάδες ακόμα παραδείγματα τα οποία αποτελούν την εικόνα της σύγχρονης Κυπριακής κοινωνίας… Μιας κοινωνίας η οποία αν έβλεπε τον εαυτό της στο καθρέφτη θα τρόμαζε με το φρικιαστικό θέαμα.
Και όμως…παρά το γεγονός ότι η σύγχρονη κοινωνία, αναζητά καθημερινά με πάθος το νέο πάτο των αξιών της, δεν παύει από το να είναι μια κοινωνία η οποία αναζητά με το ίδιο πάθος τους αποδιοπομπαίους τράγους που μας οδήγησαν στην κατάσταση που φτάσαμε. Αποδίδοντας ευθύνες στους πολιτικούς, στα δικαστήρια, στην Αστυνομία, σε όλους πλην των εαυτών μας.
Με παιδεία η οποία επιδερμικά ασχολείται με τις αξίες, χωρίς όμως να γαλουχεί τους ανθρώπους με τις πραγματικές πανανθρώπινες αξίες και διδάγματα. Ενώ διδαχτήκαμε στα σχολεία για αρχαίους φιλόσοφους, ιστορικούς, λόγιους, ιδεολόγους πολιτικούς, εντούτοις σαν ανθεκτικοί και άριστης ποιότητας μουσιαμμάες, δεν μας διαπερνά τίποτε.
Η έγνοια μας, η παντιέρα της ζωής μας, οι στόχοι μας, το άθροισμα των φιλοδοξιών μας είναι το νέο iphone, το νέο καλό αυτοκίνητο, η μεγάλη τηλεόραση, η έξοδος μας, η αρπαχτή του κέρδους.
Ο αρχαίος φιλόσοφος Σωκράτης, δίδαξε το γνῶθι σαὐτόν. Και ενώ γνωρίζουμε τα πάντα στο Facebook, στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις, στη κερκίδα, στη καφετέρια, στα περιοδικά, εντούτοις ποτέ δεν γνωρίζουμε και δεν κοιτάζουμε μέσα μας. Ξεκινούμε πάντοτε από τους άλλους και πριν να φτάσουμε να αντικρύσουμε και να εξερευνήσουμε τον δικό μας ψυχικό στάβλο του Αυγεία, καταδικάζουμε στην συνείδησή μας όλους τους υπόλοιπους πλην των εαυτών μας.
Αν δεν καθαρίσουμε την κοπριά που έχουμε όλοι μέσα μας, αν δεν απαλλαγούμε από τις αρρώστιες που τρώνε τη ψυχή μας, ποτέ μας δεν θα δούμε το αύριο σαν αύριο.
Σπάρτακος