Γιαλούσα και Ασσια, δύο πανέμορφες περιοχές των κατεχομένων εδαφών μας, με ανθρώπους που μεγάλωσαν στην προσφυγιά, αναμένοντας ειρηνικά την επιστροφή.
Μεγάλος αριθμός κατοίκων των δύο χωριών επισκέφτηκαν πρόσφατα, για διαφορετικούς λόγους, τα μέρη που μεγάλωσαν. Αγνάντεψαν, σκέφτηκαν, έσφιξαν την καρδιά τους.
Στην πρώτη περίπτωση στη Γιαλούσα ο τέως «Δήμαρχος» Οζάι Οικούν, σε δηλώσεις στην εφημερίδα «Σταρ Κίπρις» ανέφερε ότι οι συχνές επισκέψεις των Ελληνοκυπρίων “παρενοχλούν”, είτε με τα λεγόμενα είτε με τις πράξεις τους, τους κατοίκους του χωριού.
Στη δεύτερη περίπτωση αναφέρθηκε από τον «δήμαρχο» της Άσσιας Χαμπίλ Τουλουτσού, ότι σημειώθηκε ένταση μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων από την επίσκεψη τριών λεωφορείων και έξι οχημάτων που μετέβησαν στο κατεχόμενο χωριό, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στους κατοίκους.
Θεωρώ αστείο ν’ αναφερθώ στους ισχυρισμούς των δύο προαναφερθέντων τέως και νυν «Δημάρχων».
Οι Γιαλουσίτες και οι Ασσιώτες πρέπει και επιβάλλεται να σφίξουν την ψυχή τους, να κάνουν πέτρα την καρδιά τους, να μην δώσουν το δικαίωμα σε κανέναν να τους προκαλέσει όσο και αν το επιδιώκει.
Αυτός που αγαπά τον τόπο του δεν τον χαρίζει σε κανέναν, τον διεκδικεί, δεν απαντά στις προκλήσεις και περιμένει υπομονετικά τη δικαίωση.
Ο ρόλος των συνεχών προκλήσεων, που ανέλαβαν κάποιοι «δήμοι» εργολαβικά στα κατεχόμενα, όσο προχωρούν οι συνομιλίες θα εντείνονται.
Εκεί πρέπει να φανεί περίτρανα ότι η ψυχραιμία μπορεί να κερδίσει τα πάντα και η λογική μπορεί να ξεπεράσει το πάθος, όσο και αν πληγώνει το δίκαιο.
Άλλωστε οι ”επισκέψεις” στα κατεχόμενα, όσο διαρκεί η κατοχή θα είναι πάντοτε ”ματωμένες” θα ραγίζουν την καρδιά και θα πληγώνουν την ψυχή.
Ας μην ξεχνά κανείς ότι δεν αιμορραγεί μόνο η πληγή, ματώνει και η καρδιά ματώνει και η ψυχή
Κρατίνος