Έπεσα από τα σύννεφα όταν διάβασα τις προχθεσινές δηλώσεις του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού Μιχάλη Κόκκινου, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Ο κύριος Κόκκινος, που ήταν φιλοξενούμενος του Επιτρόπου για ανθρωπιστικά θέματα Φώτη Φωτίου, αφού εξέφρασε την ευχή να ολοκληρωθούν όσο γίνεται πιο σύντομα οι εργασίες και να φέρουν το ποθητό αποτέλεσμα, δηλαδή την ανεύρεση των οστών των αγνοούμενων παλικαριών της Ελλάδας, μας έριξε και μια χειροβομβίδα.
Η χειροβομβίδα μάλιστα, δεν ήταν μη εκραγείσα, όπως αυτή που βρέθηκε στην άτρακτο του Νοράτλας.
Ο κύριος Κόκκινος λοιπόν μας είπε ότι δεν ανήκουμε στο ίδιο έθνος. «Ο ελληνισμός δεν είναι έθνος είναι μια ιδέα». «Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι το ίδιο έθνος». Μας ενώνει είπε μια κοινή ιδεολογία. «Είναι καιρός να προχωρήσουμε μαζί καθώς μας ενώνει μια κοινή ιδεολογία», ανέφερε επί λέξει ο κύριος Κόκκινος προκαλώντας έντονο προβληματισμό.
Εξήγησε περαιτέρω, πως ο Ελληνισμός είναι μια ιδέα που περιλαμβάνει την ειρήνη, τη δημοκρατία, τον ανθρωπισμό, αξίες δηλαδή, που θα πρέπει να επικρατήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δεν γνωρίζω αν φταίει η έντονη ηλιοφάνεια που επικρατούσε την ώρα των δηλώσεών του κυρίου Κόκκινου.
Δεν γνωρίζω αν στο σχολείο που πήγε έμαθε τι σημαίνει έθνος.
Δεν ξέρω αν η ιδεολογία, όπως μας είπε, είναι πάνω από το έθνος .
Δεν ξέρω αν υπάρχουν «εθνικοί κομμουνιστές».
Αυτό που ξέρω είναι ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός καριέρας, ανήκει στο στρατόπεδο μιας ακροαριστερής κομμουνιστικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, προφανώς εγκάθετοι της κυβέρνησης Τσίπρα, βγάζουν το έθνος από πάνω τους όπως τις γραβάτες και θέτουν την ιδεολογία πάνω από το έθνος, τότε είναι εύκολο ν’ αντιληφθούμε γιατί φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα.
Κρατίνος