Οδηγίες χρήσεως προς την αστυνομία: Πώς να βασανίσετε ένα κρατούμενο

Φαίνεται πως η αστυνομία μας, δεν έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα, για να ανταπεξέρχεται σε εξαιρετικά επικίνδυνες αποστολές, όπως ο βασανισμός κρατουμένων μέσα σε κρατητήρια.

Τα μέλη της δύναμης, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους, όπως ρόπαλα και σπρέι, φαίνεται ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά προς την κατεύθυνση σωφρονισμού ενός κρατούμενου.

Στην προσπάθεια μου να βοηθήσω τη δημοκρατία, η οποία τα έχει καταφέρει θαυμάσια στην οικονομία, στο κυπριακό, στην υγεία και σε πολλά άλλα, θα εισηγηθώ τρόπους, για να τα καταφέρει εξίσου καλά και στην απονομή δικαιοσύνης σε κλειστό χώρο.

Διότι, όπως προκύπτει από το χθεσινό βίντεο του ξυλοδαρμού κρατουμένου στην Πόλη Χρυσοχούς, η απονομή δικαιοσύνης χρειάζεται σημαντικές βελτιώσεις.

Είμαι η Φήμη και σας παρακαλώ να με συλλάβετε!

Στα κρατητήρια μαζί μου θα ήθελα να βρίσκονται και οι δυο συγκεκριμένοι αστυνομικοί.
Μετά από μια σύντομη παρουσίαση του τρόπου προφύλαξής τους, κατά τη διάρκεια του καθήκοντος, όπως αποφυγή κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης και ο περιορισμός της εκτεταμένης έκθεσης φαλάκρας σε κλειστό χώρο, οι δύο αστυνομικοί θα μάθουν τουλάχιστον να προστατεύουν το σύστημα που υπηρετούν.

Δηλαδή, να «εργάζονται», χωρίς να τους βλέπουν χιλιάδες πολίτες και να τους σχολιάζουν οι «αλήτες» οι δημοσιογράφοι.

Εισηγούμαι, λοιπόν, να με βασανίσετε με δημιουργικά βασανιστήρια, όπως τα περιέγραφε κάποτε ο Ντίτερ Ντέγκλερ (Αμερικανός πιλότος) στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Πρέπει, δηλαδή, αγαπητοί αστυνομικοί ν’ αποκτήσετε πλουραλισμό, ως βασανιστές δημοσίας θέας.

Ακολουθήστε τις οδηγίες μου και δεν θα χάσετε…

1ο βήμα: Το άβολο. Θα μπορούσατε να με αναγκάζετε να διατηρώ μια άβολη στάση του σώματός μου για πολλές ώρες, αφού τα πιο βάναυσα βασανιστήρια, είναι συχνά και τα πιο απλά.

2ο βήμα: Το σκαμνί. Ακόμα ένα απλό βασανιστήριο, είναι αυτό της «ακινησίας». Να κάθομαι, δηλαδή, σε ένα σκαμνί και να μην κινούμαι για μέρες.

3ο βήμα: Ηλεκτρονικός Υπολογιστής. Να μου παραχωρήσετε ηλεκτρονικό υπολογιστή, χωρίς Ίντερνετ.

4ο βήμα: Ξυλοδαρμός. Να με δείρετε, στοχεύοντας σε σημεία που θα προκαλούσαν έντονο πόνο, αλλά δε θα άφηναν σημάδια.

Υπάρχουν τρόποι και τρόποι να βασανιστώ και στο κάτω – κάτω να πω ότι «μπράβο αυτοί ξέρουν να βασανίζουν»!

Επίσης, η αστυνομική ακαδημία τι κάνει; Τι μαθαίνει στα νεαρά αστυνομικάκια, που πρώτη φορά πιάνουν ροπαλάκια στα χέρια τους;

Και συ βρε κρατούμενε…γιατί διαμαρτύρεσαι; Δύο ροπαλιές και ένα «πήτιμα» από σπρέι τι είναι σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, που εφαρμόζει πιστά το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις συνθήκες της Λωζάνης και της Κοζάνης;

Που νομίζεις θα βρεις τον ξυλοδαρμό σου σε προβολή, μάλιστα, HD και σε ώρα υψηλής τηλεθέασης.

Φήμη