Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι το πολυτιμότερο αγαθό για τον άνθρωπο είναι η υγεία. Λίγο έμεινε αυτο το αγαθό να το δούμε σε δημοπρασία. Αλήθεια ακούσαμε στην κοινοβουλευτική επιτροπή Υγείας ότι θεσμοθετήθηκε η μέθοδος της “συν πληρωμής” για καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις με τη μέθοδο αποστολής ασθενών στο εσωτερικό;
Δηλαδή ένας δικαιούχος στα δημόσια νοσηλευτήρια που χρειάζεται επέμβαση καρδιάς, θα λαμβάνει τις καλύτερες υπηρεσίες του κράτους, δηλαδή ένα κουπόνι, θα επιλέγει το ιατρικό κέντρο που θέλει να εγχειριστεί, θα δίνει το κρατικό κουπόνι ως αντικαταβολή και θα πληρώνει τα υπόλοιπα για να καλύψει το κόστος της επέμβασης.
Είναι αυτό εκσυγχρονισμός; Είναι αυτό νόμιμο; Είναι η υγεία αντικείμενο προσφορών και εξαγοράσιμη; Είναι συνθήκες που αρμόζουν σε ευρωπαϊκό κράτος;
Και τι δικαιούχος μπορεί να είναι ένας ασθενής, όταν καλείται να πληρώσει το κουπόνι, ίσως και δύο φορές στην αξία του ως υπόλοιπο;
Κι αν κάποιος δεν έχει χρήματα; Βάζει την καρδιά στο ψυγείο μέχρι να πάρει θέση στη μακρά λίστα;Υγεία είναι αγαπητοί προϊστάμενοι της υγείας. Δεν είναι συσσίτιο που θα πάρουμε με κουπόνια. Ούτε σε τριτοκοσμική χώρα, δεν συμβαίνουν αυτά. Κάθε πέρσι και καλύτερο;
Ποιοτικές υπηρεσίες ζητούν οι πολίτες και όχι εξευτελισμό και εμπαιγμό με κουπόνια και φθηνές προσφορές. Συνάδει αυτό με τον όρκο του Ιπποκράτη; Ή μήπως οι όροι εντολής στον τομέα της Υγείας τροποποιούνται κατά τα συμφέροντα των καιρών;