Το ανθρώπινο μυαλό θολώνει και γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο, όταν ο θυμός, το μίσος, η επιθυμία για εκδίκηση, ή ακόμα και για τιμωρία, υπερβαίνει της λογικής και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά, συνεπεία αψυχολόγητων ενεργειών.
Αδύνατο πραγματικά, να διανοηθεί κανείς ότι μια μεσήλικη γυναίκα, εκεί ακριβώς στα 50, λογικά θα ναι και μητέρα, σύζυγος, αδερφή και θυγατέρα, η οποία επαγγέλλεται καθαρίστρια, να καταπιάνεται με σενάρια εξόντωσης συναδέλφων της. Δεν εξηγείται αλλιώς, αφού για να κάνει ότι έκανε και μάλιστα το παραδέχθηκε, κατέστρωσε σχεδιασμούς επί χάρτου.
Αλήθεια αγγίζει ή δεν αγγίζει τα όρια διαστροφής; Είναι άξιο απορίας πώς, η ίδια θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία της έβαζε τα χέρια της στη λεκάνη της τουαλέτας του νοσοκομείου, για να πάρει ούρα τα οποία προόριζε για το νερό των συναδέλφων της. Και μάλιστα πράξη την οποία δεν έκανε μόνο μία φορά εν βρασμώ ψυχής.
Το έκανε κατ’ επανάληψη και για περίπου ένα ολόκληρο μήνα. Τι να κρύβεται πίσω από τέτοια ενέργεια; Προς τι η εκδίκηση ή η τιμωρία συναδέλφων με αθέμιτους τρόπους;
Η τιμωρία δεν θα πρέπει να είναι φυλάκιση, ούτε χρηματική ποινή, αλλά επιβολή κατάποσης ανάλογου κοκτέιλ, με εκείνο που έφτιαχνε η ίδια, για συναδέλφους της.
Αν είναι δυνατό σε ένα χώρο με όλων των ειδών τις ασθένειες και ασθενείς όλων των ηλικιών, όπου η υγιεινή πρέπει να είναι το Α και Ω, μια από τις καθαρίστριες να συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον τρόπο.
Πως να αισθάνεσαι άραγε που έγινες ρεζίλι, έγινες πρώτη είδηση, θα χάσεις τη δουλειά σου, ίσως τιμωρηθείς και όλοι θα σε δείχνουν ως την κοψονούρα που έφτιαχνε κοκτέιλ θανάτου;
Χάρυβδη