Εδώ και βδομάδες παρακολουθούμε την κοινοβουλευτική επιτροπή Θεσμών να λιβανίζει το θέμα της διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, το πως και υπό ποιες συνθήκες δηλαδή, είχε συναφθεί το πολυσυζητημένο συμβόλαιο της, ποιοι το παρέλαβαν και ποιοι το παρέδωσαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καθώς και το πως άλλαξε ο μισθός της χωρίς να ενημερώσει και αν το έπραξε, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ενώ προβληματίζονται σοβαρά όπως διατείνονται, οι συντελεστές της εν λόγω επιτροπής αποφάσισαν να προσκομίσουν και επίσημα τις θέσεις των κομμάτων τους στις 9 Ιουνίου, αφού προηγηθεί ολοήμερη κλειστή συνεδρία της επιτροπής στις 5 Ιουνίου, ημέρα Παρασκευή, προκειμένου να ολοκληρωθεί η συζήτηση σε σχέση με την έκθεση για τη Διοικήτρια.
Το ερώτημα είναι, δεν γνωρίζουν πως είναι θεσμικά λανθασμένο να συζητηθεί το εν λόγω Θέμα στην Ολομέλεια, την ώρα που το Ανώτατο Δικαστήριο, εξετάζει τρόπους απομάκρυνσης της Διοικήτριας από τα καθήκοντα της κατόπιν οδηγιών του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Δεν γνωρίζουν πως είναι παρέμβαση σε μια άλλη θεσμικά ανεξάρτητη διαδικασία και μάλιστα αυτή του Ανωτάτου; Έχουν ήδη έτοιμες τις ετυμηγορίες τους όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως και έχουμε δει το σήριαλ όπως αυτό εκτυλίχθηκε από την αρχή. Από τη λεπτομερή περιγραφή της ίδιας της Διοικήτριας, μέχρι και την ανάκριση στην οποία υποβλήθηκε ο τέως Διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Παναγιώτης Αντωνίου, αλλά και την φιλότιμη προσπάθεια του να προστατεύσει τον ίδιο τον Πρόεδρο.
Το μόνο βέβαιο, είναι πως αποκεφαλίστηκε ο εντιμότατος Παναγιώτης Αντωνίου, στον οποίο φόρτωσαν αδίκως όλη την ευθύνη, προκειμένου να μην εκτεθούν άλλοι που έτυχε να μη βρίσκονται στο προεδρικό τον ουσιώδη χρόνο της συζήτησης του θέματος. Ο άνθρωπος παραιτήθηκε για να πάει πάσα κακό και το θέμα εξακολουθεί να πυροδοτεί ποικίλες αντιδράσεις.
Είναι όμως ορθό να στηθεί λαϊκό δικαστήριο ενώπιον της Ολομέλειας, όπου τα κόμματα θα εκτονωθούν και πάλι είτε ανταλλάζοντας ύβρεις μεταξύ τους, είτε κάνοντας ιστορική αναδρομή στην κατάσταση της οικονομίας και πως αυτή κατέρρευσε; Κι ενώ όλοι ζήτησαν την παραίτηση της ή και την παύση της Διοικήτριας από τον Πρόεδρο, τι ακριβώς θα αλλάξει με μια δημόσια συζήτηση από το βήμα της Ολομέλειας;
Κι αν η Γιωρκάτζη δεν είπε την τελευταία λέξη; Κι αν το Ανώτατο δεν εντοπίσει εκείνα τα σημεία που να αιτιολογούν την απομάκρυνση της από τη θέση της Διοικήτριας;
Θα είναι ήδη καταδικασμένη από το δικαστήριο του νομοθετικού σώματος; Και θα γελάει καλύτερα από το θρόνο της, αφού δεν θα έχει αποκαθηλωθεί ως προστάζει η θεσμική των βουλευτών εντολή;