Την πρόθεση να μαζέψει και να παραδώσει τα εκλογικά βιβλιάρια των μελών της, εξέφρασε μέσω ανακοίνωσης η Θύρα 9, τονίζοντας για μία ακόμη φορά την έντονη διαφωνία της με το ΑΚΕΛ.
Η ανακοίνωση των οργανωμένων.
Εδώ και χρόνια συζητάμε τα ίδια και τα ίδια, με τον ίδιο πόνο στη ψυχή και με τα ίδια δάκρυα στα μάτια. Εδώ και χρόνια παρακολουθούμε σαστισμένα αυτή την άλλοτε ιστορική και περήφανη ομάδα να ρεζιλεύεται και να παραπαίει σαν δούλα στα ποδοσφαιρικά και όχι μόνο δρώμενα της Κύπρου. Πονάει η καρδιά μας μόνο που το σκεφτόμαστε όχι και να το γράψουμε. Αλλά είναι η αλήθεια αδέρφια. Και όποιος δεν το έχει αντιληφθεί μετά από δύο τουλάχιστον δεκαετίες δεν θα το αντιληφθεί ποτέ και ούτε και πρόκειται να καταλάβει ποτέ τι φταίει. Τι φταίει που η ΟΜΟΝΟΙΑ κατάντησε μια γριά πλύστρα με κουρελιασμένα ρούχα και ψωροδεκάρες στα πόδια της στα σαλόνια των αφεντάδων της πρώτης κατηγορίας. Με τους κάθε λογής κυρίους να φιγουράρουν με τα πούρα και τις σαμπάνιες στα πάρτι των τίτλων και των διακρίσεων ρίχνοντας της περιφρονητικές ματιές και αυτή να περιμένει ήσυχα την σειρά της να καταναλώσει τα αποφάγια από το μεγάλο γλέντι, να περιμένει υπομονετικά να της χώσει κανένα τάλιρο στη τσέπη ο μέγας άρχοντας της ΚΟΠ και τα λαμόγια οι αυλικοί του.
Για την κατάντια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πρώτα φταίμε εμείς πράσινε λαέ. Όλοι μας. Εγώ, εσύ και ο δίπλα αδερφός που παρακολουθεί αμέτοχος την κατρακύλα και απλά περιμένει άλλοτε με σταυρωμένα χέρια, άλλοτε με φωνές και άλλοτε με προσευχές και παρακάλια να αλλάξει κάτι αυτή την ξέφρενη πορεία προς στο πουθενά. Ε δεν θα την αλλάξει τίποτα αυτή την πορεία, γιατί περήφανε πράσινε λαέ δεν φταίει το όχημα αλλά φταίει ο μεθυσμένος οδηγός. Ο διαχρονικός κόκκινος οδηγός που αρέσκεται σε κατηφόρες και σπασμένα φρένα σε μια ξέφρενη πορεία προς το χάος. Αυτός ο παράφρων οδηγός που επιμένει ετσιθελικά και φασιστικά να οδηγεί αυτό το όχημα και όλους εμάς μαζί τους επιβάτες, σε διαδρομές περίεργες και σκοτεινές που δεν έχουν τελειωμό. Πάρε το τιμόνι στα χέρια σου πράσινε λαέ, άρπαξε το με το έτσι θέλω, πάλεψε για αυτό. Δεν πάει άλλο. Δεν έχει άλλο. Κάποτε νομίζαμε η άβυσσός είναι απύθμενή, χωρίς τέλος και πάτο. Είμαστε πλέον σίγουροι πως οι μόνοι που μπορούν να μας πάρουν εκεί, αν υπάρχει αυτό το τέλος του απείρου, είναι αυτοί οι κύριοι. Μα αυτό που δεν κατάλαβαν ποτέ τους είναι ότι η τρέλα που κουβαλάμε είναι μεγαλύτερη από τη δική τους. Και αν μας φτάσουνε στο ανείπωτο τέλος, ε λοιπόν εμείς θα σκάψουμε με νύχια και με δόντια και θα χώσουμε αυτούς και τους όμοιους τους πιο κάτω ακόμα και από το τελευταίο σημείο μηδέν !