ΔΩΡΗΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ
Κάποτε ακούγαμε τις κατάρες των ιερωμένων…..
Νωρίς το πρωί και συγκεκριμένα γύρω στις 4 τα ξημερώματα, αεροσκάφος C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, μετέφερε ηπατικό μόσχευμα από την Λάρνακα στην Θεσσαλονίκη. Το μόσχευμα μετέφερε ιατρικό προσωπικό στην 113 πτέρυγα μάχης για έναν νεαρό στρατιώτη.
Δεν θ’ αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες διότι δεν χρειάζεται. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι ένας νεαρός από την Ελλάδα, θα δει τον κόσμο πολύ διαφορετικά, με την βοήθεια ενός άλλου ανθρώπου, ο οποίος πλέον, δεν βρίσκεται ανάμεσά μας.
Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι πριν από μερικά χρόνια δε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα φθάναμε σε αυτό το επίπεδο. Δηλαδή η δωρεά οργάνων, μετά το τέλος της ζωής, ν΄ αποτελεί συνηθισμένη πράξη, πράξη που κάποτε προσπαθούσαμε όλοι να πείσουμε κάποιους, ότι αποτελεί την ύψιστη μορφή εθελοντικής προσφοράς και αλτρουισμού.
Η διστακτική στάση πολλών στην Κύπρο για τη δωρεά οργάνων, κυρίως λόγω ταμπού και προκαταλήψεων, φαίνεται ότι σιγά σιγά περνά στο παρελθόν. Ακόμη και η εκκλησία κατάλαβε και ….έκανε πίσω, διότι η δωρεά οργάνων, πραγματοποιείται μόνο από εγκεφαλικά νεκρούς ανθρώπους, που πεθαίνουν ενώ νοσηλεύονται διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Δηλαδή κάποιοι έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να σπαταλήσουν πολύ σάλιο για να πείσουν Αρχιεπίσκοπο, ιερείς, γραμματείς και φαρισαίους ότι ο εγκεφαλικός θάνατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση και η δωρεά οργάνων δεν είναι κολάσιμη πράξη, αμαρτία και πολλά άλλα.
Η ουσία λοιπόν, είναι ότι αν η εκκλησία και ο προκαθήμενός της, βλέπει τα πράγματα με εκσυγχρονιστικό φακό , ζει δηλαδή στο σήμερα, τότε θα έχουμε εκκλησία πραγματική, όπως τη θέλει το χριστεπώνυμο πλήρωμα και όχι εκκλησία-τράπεζα (Τράχωνας) και ‘’Αρχιδιαχειριστή.’’
Kratinos