Η Βουλή άνοιξε το δρόμο στην κυβέρνηση, για τη δημιουργία καζίνο στην Κύπρο. Η εξέταση των προσφορών θα διαρκέσει επτά με οκτώ μήνες.
Μπορεί η απόφαση να είναι σταθμός, μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος, ωστόσο, μέχρι οι πολυπόθητοι σχεδιασμοί της κυβέρνησης να γίνουν πραγματικότητα, θα περάσει καιρός.
Και εν τω μεταξύ, μέχρι τότε οι Ε/Κύπριοι συμπατριώτες μας, θα συνεχίσουν να αιμοδοτούν το ψευδοκράτος, αναζητώντας τζογαδόρικες διασκεδάσεις.
Τα στοιχεία, που κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, περί εκατομμυρίων ανά έτος, που χύνονται στις πράσινες ψευδοτσόχες, δεν μας εκπλήσσουν πλέον.
Και το ότι άνθρωποι όλων των ηλικιών διασχίζουν κάθε βράδυ τα οδοφράγματα, για την ιδιοτελή διασκέδασή τους, σε κάποια από τα καζίνο των κατεχομένων, δεν είναι πλέον μυστικό.
Σου λένε κάποιοι, που αρέσκονται στο άθλημα: «Αφού στην ελεύθερη Κύπρο δεν υπάρχει καζίνο ακόμα, το κενό μας αυτό θα το καλύπτουμε στα καζίνο των κατεχομένων».
Αν έχουν δίκαιο ή άδικο δεν θα το αναλύσω τώρα.
Η κατάσταση αυτή είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας των ανθρώπων και πλέον δεν προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση, όπως αφελώς θα περιμέναμε πολλοί.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν κάθε φορά, που το θέμα απασχολεί την επικαιρότητα, είναι πολλά.
Είναι ηθικά συγχωρητέο για έναν Ελληνοκύπριο να ενισχύει οικονομικά -και μάλιστα για λόγους ιδιοτελούς διασκέδασης- αυτό που ο ίδιος και όλη η διεθνής κοινότητα αποκαλεί ψευδοκράτος;
Σίγουρα το «Δεν Ξεχνώ» έχει απωλέσει τη σημασία του.
Διερωτήθηκαν κάποιοι τι εντύπωση δίνουμε ως λαός στους ξένους που μας επισκέπτονται και γνωρίζουν την ιστορία αυτού του τόπου;
Είμαι σχεδόν σίγουρη πως όσοι μεταβαίνουν στα κατεχόμενα για τζόγο έχουν ενοχές, όμως, νικάει το πάθος τους.
Βέβαια, το τι είναι ηθικό και τι ανήθικο δεν μπορεί να απαντηθεί στο τραπέζι της ρουλέτας και του Black Jack.
Άλλωστε ο τζόγος και το χρήμα δεν έχουν πατρίδα. Και στην Κύπρο του 2015 αποδεικνύεται καθημερινά.
Φήμη