Αν και ο Διευθυντής του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας διαβεβαίωσε ότι οι Λευκωσιάτες θα έχουν νερό και ότι με ακόμα λίγη υπομονή θα σταματήσουν επιτέλους οι περικοπές, εντούτοις το πρόβλημα δεν φαίνεται να λύνεται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περιοχή του νέου Κοιμητηρίου Κωνσταντίνου και Ελένης, στην Αγλαντζιά.
Οι καταγγελίες των κατοίκων της περιοχής δίνουν και παίρνουν, ενώ ο Νίκος Ζαμπακίδης (Διευθυντής του ΣΥΛ) τάζει βυτιοφόρα με νερό, το κόστος των οποίων θα πληρώσει το ΣΥΛ, για να γεμίσουν τα ντεπόζιτα των -όχι άδικα- εξοργισμένων κατοίκων.
Για μια φορά, όμως, θέλω να απευθυνθώ στους συγκεκριμένους πολίτες.
Καταρχάς δεν είναι σωστό να είστε τόσο ανυπόμονοι! Η υπομονή είναι μεγάλη αρετή. Το νερό προχωρά αργά, για να φτάσει σίγουρα, που λένε.
Γιατί όποιος βιάζεται σκοντάφτει, λένε. Επίσης, κάποιοι άλλοι λένε ότι η υπομονή είναι η τέχνη της ελπίδας.
Ωστόσο, βρήκα και κάποιες άλλες ρήσεις, για την υπομονή και είναι καλό να τις γνωρίζει ο άμοιρος κοσμάκης.
Αυτός που περιμένει πολύ, λένε, δεν πρέπει να περιμένει πολλά. Επιπλέον, μια άλλη παροιμία λέει πως η υπομονή είναι μια μικρή μορφή απελπισίας μεταμφιεσμένη σε αρετή.
Και φυσικά το αγαπημένο μου.. Η υπομονή έχει και τα όριά της!!!!!!
Αγαπητοί αρμόδιοι εκεί στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Θα δείτε επιτέλους σοβαρά αυτό το θέμα;
Έχουν ακουστεί μέχρι σήμερα πολλές διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις, ωστόσο, το πρόβλημα δεν έχει κτυπηθεί από τη ρίζα και απλώς έχει κουκουλωθεί με τσαπατσουλιές, τις οποίες θα συναντήσουμε πιο κάτω, και ποιος ξέρει, ίσως στη μέση του καλοκαιριού.
Θα υπάρξει οριστική λύση στο πρόβλημα ή να το πάρουν απόφαση οι πρωτευουσιάνοι ότι νερό θα έχουν, όποτε βολεύει εσάς;
Ολοι θυμόμαστε τι έγινε πριν από μερικά χρόνια, που καταφέρατε το ακατόρθωτο. Αφήσατε ένα ολόκληρο νησί χωρίς νερό και χρυσώναμε κάποιον εφοπλιστή να μας ”ενυδατώνει” και ”δροσίζει” με τα δεξαμενόπλοιά του, πληρώνοντας το νερό σε χρυσάφι.
Ελπίζω να βάλατε μυαλό και να μην ξαναπάθουμε τα ίδια…..
Φήμη