Είμαστε ανάξιοι και μπάσταρδοι σ’αυτή τη γη…

Την μισή πατρίδα μας, μας την πήραν (τη δώσαμε) στους Τούρκους κατακτητές

Το κράτος μας ανεχόμαστε να το εμπαίζουν σαν «Εκλιπούσα Δημοκρατία»

Τα μαλλιά μας, μας τα πήρε (σαν στα πρόβατα) ο πρόεδρος που ψηφίσαμε

Οι ίδιες οι κυβερνήσεις μας, μας διοικούν και μας φορολογούν ανελέητα με παράνομους νόμους που, οι ίδιοι οι  δήθεν αντιπρόσωποι μας που εμείς εκλέγουμε, ψηφίζουν

Κατά τα άλλα είμαστε ανάξιοι να εφαρμόσουμε νομοθεσίες που προστατεύουν την κοινωνία και να τιμωρήσουμε ενόχους που πρόδωσαν το καθήκον και την πατρίδα

Τα λεφτά μας, μας τα πήραν οι τράπεζες και οι ανάξιοι διαπλεκόμενοι «ηγέτες» μας

Τις τράπεζες μας, μας τις πήραν τα κόμματα μας και οι ξένοι «επενδυτές»

Τις αερομεταφορές μας τις ξεπουλούμε επίσης σε ξένους πιο άξιους από μας

Το δικαίωμα να κυβερνούμε το εκχωρήσαμε σε ξένους οικονομικούς δολοφόνους

Το δικαίωμα να νομοθετούμε, το εκχωρήσαμε σε ξένους και γίναμε μαριονέτες

Το δικαίωμα να αποφασίζουμε για τη ζωή μας και των παιδιών μας, επίσης

Τις δουλειές μας τις εκχωρήσαμε σε «κοινοτικούς» και εμείς γίναμε άνεργοι

Τα σπίτια μας θα μας τα «αγοράσουν» τα έξυπνα-ικανά γεράκια με τα ίδια τα λεφτά μας, «με την μίλλαν μας δηλαδή τηανίζουν το βλανζτίν μας»

Την περηφάνια και την αξιοπρέπεια μας τις θάψαμε στα σκατά μας.

Ποιος λόγος πλέον υπάρχει να ψηφίζουμε ανάξιες κυβερνήσεις και βουλές;

Καταντήσαμε να θαυμάζουμε, να επιβραβεύουμε και να κάνουμε πρότυπα προς μίμηση τους κλέφτες και απατεώνες

Εμείς ο λαουτζίκος-κοπάδι από άβουλα πρόβατα απεμπολήσαμε τις αξίες μας

Τρεφόμαστε και ζούμε σαν άβουλοι άρρωστοι με ότι μας σερβίρουν τα ΜΜΕ τα Mall των «δικών» μας γερακιών, η διαφήμιση και οι ξένες πολυεθνικές εταιρείες

Ποιο το νόημα να ζει κανείς πλέον σε ένα τόπο που όλα είναι ξένα και χαραμισμένα;

Μας μουντζώνουν οι άξιοι πρόγονοι μας από τους συλημένους τάφους τους

Μας φωνάζουν κατά Θουκυδίδη προδότες που χάσαμε όσα μας κληροδότησαν

Τι λοιπόν μας κρατά πλέον εδώ; Δεν έχουν δίκαιο οι νέοι μας, που, αφού δεν  τους αφήσαμε άλλη επιλογή, ξενιτεύονται λέγοντας πως «πατρίδα είναι όπου ζεις καλά»

Και καλά, εμείς φταίμε, αλλά ποιο δικαίωμα έχουμε να μεγαλώνουμε τα αθώα παιδιά και εγγόνια μας σε μια «πατρίδα» που με την ανάξια συμπεριφορά μας παραδώσαμε σε ξένα χέρια; Ποιο μέλλον τους κληροδοτούμε; Δε θα μας ξιτιμάζουν;

Είμαστε τελικά ή δεν είμαστε ανάξιοι μπάσταρδοι που μολύναμε κάθε «Ιερόν τζαι Όσιον» είχαμε;

Μια «σκληρή» ενδοσκόπηση του Δρα Λούκα Αριστοδήμου – *Πρόεδρος Παγκύπριας Ένωσης Καταναλωτών και Ποιότητας Ζωής