Μέσα σου δεν έχεις πια αμφιβολίες… Ήξερες εκείνη την ημέρα που κατέθετες στο Ανώτατο και τελικά απολογήθηκες ότι η ώρα ετούτη θα έφτανε. Η ώρα που αφέθηκες και ενδίδεις…
Είτε από λανθασμένο νομικό χειρισμό, είτε γιατί θεώρησες ότι θα μπάλωνες την σχισμένη εισαγγελική σου τήβεννο, είτε γιατί αναζήτησες τελικά μέσα σου την αλήθεια, στάθηκες στο εδώλιο και απολογήθηκες στο Κληρίδη. Δεν έχει πια σημασία.
Οι Θεοί του Ολύμπου, ξέρεις ότι δεν κατευθύνονται και δεν επηρεάζονται από Ρωσσιδούλλες και τσαλιμάκια. Το ήξερες. Για αυτό πήγες και απολογήθηκες. Δίνοντας τους όμως έτσι το τσεκούρι του αποκεφαλισμού. Μάλλον δεν το σκέφτηκες καλά… Γιατί αν στην απόφασή τους επιλέξουν να σε χαρακτηρίσουν, ξέρεις…τα βιβλία της νομικής ιστορίας, εσαεί θα γράφουν το όνομά σου με μελανά γράμματα. Και ότι θα απομείνει σε 30-40 χρόνια θα είναι η νομολογία του δικού σου ονόματος. Της δικής σου παύσης. Δεν θα μείνεις στην ιστορία ως ο επιτυχημένος δικηγόρος, ο επιτυχημένος πολιτικός. Θα μείνεις στην ιστορία ως ο αποπεμφθείς Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας.
Εκεί στον Όλυμπο σήμερα, πλάι στον δικηγόρο και παλιό γνώριμο σου, απόστρατος και αυτός του ΔΗΣΥ, Πουργουρίδης, θα ελπίζεις για ένα θαύμα. Μα θαύματα Ρίκκο μου συμβαίνουν σε αυτούς που πιστεύουν, όχι αυτούς που προσπαθούν να μαγεύουν.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις
Μάζεψε τα συντρίμμια του καθρέφτη που έσπασες… Φόρεσε τα καλά σου… Σιδέρωσε καλά την μαύρη τήβεννο σου… και ως ύστατη πράξη σεβασμού, προς όλους αυτούς που σε εμπιστεύτηκαν και σε διόρισαν σε αυτή τη θέση, σε όλους αυτούς που σε εμπιστεύονταν για χρόνια στέλνοντας σε στη Βουλή, σε όλους αυτούς που αναμένουν ότι κάποτε τα τρικυμισμένα νερά της μαύρης Κυπριακής πολιτικής θάλασσας θα ηρεμήσουν…και δήλωσε την παραίτησή σου. Πριν το τσεκούρι. Σαν έτοιμος από καιρό… Σαν θαρραλέος. Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια της Νομικής Υπηρεσίας που χάνεις.
Γιατί αν δεν την αποχαιρετίσεις και σε διώξουν…θα φύγεις από την Αλεξάνδρεια…και θα πας στη Σατραπεία… Μα ο Αρταξέρξης δεν θα σηκώσει πλέον το πολιτικό κόστος για να σε βάλει ευνοϊκά στην αυλή του και θα έχεις χάσει πιά για πάντα τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών.
Σπάρτακος