Ε, όχι δεν ήταν άνθρωπος του θεαθήναι, ούτε και άνθρωπος που θα του άρεσε να φέρουν το όνομα του, κτίρια, δρόμοι ή και αεροδρόμια.
Η απλότητα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του μεγάλου αυτού ηγέτη, που είχε αυτός ο μικρός τόπος. Μοναδική του έγνοια δεν ήταν ο πλούτος, δεν ήταν οι υπερβολές, δεν ήταν ποτέ ο ξεφτιλισμός που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Ήταν η πατρίδα του, η πατρίδα μας, για την οποία αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Τα ξεκατινιάσματα από ραδιοφώνου, η σπίλωση της μνήμης του από όσους διαφωνούν με την απόφαση του υπουργικού Συμβουλίου, το διεθνές αεροδρόμιο Λάρνακας να φέρει το όνομα του Γλαύκου Κληρίδη, δεν τον κάνει μεγαλύτερο ή μικρότερο ηγέτη που έζησε και πρόσφερε γι αυτό τον δύσμοιρο τόπο.
Διότι μόνο δύσμοιρο τον καταντήσαμε με την ανοχή των περισσότερων εξ ημών, καταφέραμε να εκκολαφθούν οι μεγαλύτεροι απατεώνες, οι οποίοι εξελίχθηκαν αχόρταγοι και πορώθηκαν στον προσωπικό πλουτισμό αγνοώντας το κοινό καλό.
Καταφέραμε να θρέψουμε τέρατα που τους δόθηκαν καίρια πόστα και είχαν την ευχέρεια να καταχραστούν την εξουσία που τους ανατέθηκε, να εκμεταλλευθούν τα κενά σε νομοθεσίες, να πατήσουν πάνω σε αδυναμίες του συστήματος, αλλά και απλών ανθρώπων.
Αν ζούσε λοιπόν ο Γλαύκος Κληρίδης ή αν σας άκουγε, θα σας χαστούκιζε. Το μεγαλείο του δεν αυξομειώνεται όσο και να κονταροχτυπηθείτε είτε γραπτώς είτε σε πάνελ, ή και ραδιόφωνα. Δεν τον κάνει περήφανο σίγουρα μια τέτοια κατάσταση. Οι μεν, αμαυρώνουν τη μνήμη του, οι δε, την εξυψώνουν, θυμίζοντας πόσο μεγάλος ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης.
Αφήστε τον κόσμο να θυμάται το Γλαύκο Κληρίδη όπως ξέρει ο καθένας που δεν περίμενε εσάς να το επαναλαμβάνετε, μιμηθείτε στην απλότητα τον Γλαύκο Κληρίδη, κι αφήστε την ιστορία να τον δικαιώσει ή να τον κρίνει. Αν επιθυμείτε δικαίωση την μνήμης του και να ησυχάσει η ψυχή του περήφανα, επικεντρωθείτε στις εξελίξεις που διερχόμαστε και πετύχετε μια σωστή λύση του Κυπριακού, να επέλθει επιτέλους ειρήνη σε αυτό τον τόπο. Έτσι θα κάνατε το Γλαύκο Κληρίδη περήφανο.
Χάρυβδη