Πρόσφατα, εκδόθηκε από το Δικαστήριο Λάρνακας, η απόφαση για ατασθαλίες που γίνονταν στις θάλασσες του Πρωταρά. Το αποτέλεσμα της δίκης γνωστό. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν και κάποιοι παρά το γεγονός ότι υπήρχε μαρτυρία, εντούτοις αθωώθηκαν γιατί η μαρτυρία είχε κάποια μικρά κενά. Μια υπόθεση που ήρθε στο φως κατόπιν προσωπικής δράσης του Δημάρχου Παραλιμνίου Θεόδωρου Πυρίλλη, ο οποίος σύμφωνα με την απόφαση εργοδότησε μυστικά και χωρίς να γνωρίζει κανένας, ομάδα ντετέκτιβ, για να ελέγξουν τις παραλίες. Σήμερα ο Δήμος έχει αύξηση των εισπράξεων περίπου €600.000 ετησίως.
13 ήταν οι κατηγορούμενοι και 13 οικογένειες επηρεάζονταν από το αποτέλεσμα της απόφασης. Σε ένα εκλογικό σώμα των 6-7 χιλιάδων, το να στήσεις στο εδώλιο του κατηγορουμένου 13 οικογένειες είναι σαν να τα βάζεις με το 10-20% του εκλογικού σώματος. Είτε τρελός πρέπει να είναι κάποιος πολιτικός να κάνει κάτι τέτοιο, είτε πολιτεύεται χωρίς να ενδιαφέρεται για την επανεκλογή του.
Αυτή η υπόθεση αλλά και η μάχη που έδωσε για την μαρίνα Παραλινίου, ήταν οι αφορμές να περιέλθει στην αντίληψή μας ο μαχητικός Δήμαρχος Παραλιμνίου, που σαν ταύρος μαινόμενος τότε, λίγο έλειψε να ρίξει το κτίριο της Βουλής, όταν προσπαθούσαν να ενταφιάσουν το έργο της μαρίνας.
Από την ημέρα της εκλογής του, τα έβαλε και συγκρούστηκε με όλους όσοι καταστρατηγούσαν τα συμφέροντα του Δήμου Παραλιμνίου και της Επαρχίας Αμμοχώστου. Δεν δίστασε να συγκρουστεί με κάποιους δημότες του, συγγενείς του, φίλους του, Υπουργούς, κυβερνητικούς αξιωματούχους, όταν οι ενέργειές τους ήταν αντίθετες με τα συμφέροντα του Δήμου.
Χαρακτηριστική και η κόντρα του με το Επιμελητήριο Αμμοχώστου που έχει έδρα του τη Λεμεσό, που για αυτούς ο Πυρίλλης αποτελεί κόκκινο πανί, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που δημόσια έλεγε ότι κατοικούν στη Λεμεσό ή σε άλλες Επαρχίες και θέλουν να κηδεμονεύουν και να εκμεταλλεύονται την ελεύθερη Επαρχία Αμμοχώστου για να προωθήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Κατάφερε σε σύντομο διάστημα, να συσπειρώσει όλους τους τοπικούς άρχοντες της επαρχίας Αμμοχώστου, επανορθώνοντας τις αδικίες που υπέφερε μια ολόκληρη Επαρχία για δεκαετίες. Πέτυχαν όλοι μαζί την μεταφορά των διοικητικών υπηρεσιών στην Αμμόχωστο από τη Λάρνακα, κάνοντας εχθρούς του, όλους εκείνους που δεν τους βόλευε η μεταστέγαση και η μεταφορά. Διεκδίκησαν μονοιασμένα όλοι οι τοπικοί άρχοντες για πρώτη φορά στην ιστορία της Επαρχίας και κέρδισαν μεγάλα ποσά κρατικών κονδυλίων που δεν κατανέμονταν σωστά στην Επαρχία τα προηγούμενα χρόνια. Ο ίδιος, κατασκεύασε δρόμους και χώρους στάθμευσης για αντιμετώπιση της κυκλοφοριακής συμφόρησης στο Πρωταρά, πέτυχε την δημιουργίας μαρίνας, ίδρυσε ένα πρωτοποριακό συμβούλιο νεολαίας κλπ.
Από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του, ήταν ότι παρέλαβε ένα Δήμο ο οποίος οικονομικά ήταν έτοιμος να κλείσει, ενώ σήμερα έχει πλεονάσματα εκατομμυρίων, χρήματα τα οποία ήδη χρηματοδοτούν αρκετά σημαντικά έργα στο Παραλίμνι, όπως η κλειστή αίθουσα και άλλοι δρόμοι που ξεκίνησαν να δημιουργούνται. Όταν όμως τα φαγοπότια τελειώνουν, ξεκινούν να θεριεύουν οι εχθροί.
Τα έβαλε με τα σκουπίδια της Κόσιης, δικαιώθηκε. Τα έβαλε με την Green Dot δικαιώθηκε. Τα έβαλε με τους υπαλλήλους στα κρεβατάκια, δικαιώθηκε. Δεν δίστασε να σκαρφαλώσει πάνω σε τρακτέρ και μπουλντόζες για να ανοίξει δρόμους και να καθαρίσει παραλίες, για να μην χρεώνεται ο Δήμος extra λεφτά. Και η λίστα συνεχίζει και είναι μεγάλη… Όμως ταυτόχρονα, ο Πυρίλλης ουδέποτε και μέχρι και σήμερα, δεν ήταν ο Δήμαρχος που θα «σπρώξει» μια άδεια, θα «κανονίσει» μεταθέσεις, θα «χαϊδέψει» τις πλάτες ψηφοφόρων, ή θα αναλώνει χρόνο για να λύνει μικροπροβλήματα, ούτε καν για να προωθήσει και να διαφημίσει το έργο του. Είναι εκεί για τις μεγάλες μάχες. Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση που μας έδωσε προ ενός έτους όταν μιλήσαμε μαζί του για το ζήτημα της μαρίνας και μας ανέφερε «Αν ζητώ διευκολύνσεις από κάποιους, πως θα μπορώ τους ίδιους ανθρώπους να τους πολεμήσω και να τους εκθέσω όταν αδικήσουν την Επαρχία και τον τόπο μου;»
Παρά τα ανωτέρω όμως, έχει να αντιμετωπίσει μια από τις πιο έντονες αντιπολιτεύσεις που δέχεται πολιτικός στη Κύπρο. Η αντιπολίτευση εναντίον του ξεκίνησε μερικές ώρες μετά την εκλογή του και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αφού ως γνωστόν, κέρδισε χωρίς την στήριξη του ΔΗΣΥ στις περασμένες εκλογές, κάτι που δεν χώνεψε κανένας από τους αντιπάλους του, εντός Παραλιμνίου αλλά και εντός Πινδάρου.
Είτε από την αντιπολίτευση είτε από κακοπροαίρετους τρίτους είτε από άτομα των οποίων τα συμφέροντα έπληξε, του έστειλαν αστυνομία ουκ ολίγες φορές για δήθεν ποινικά αδικήματα, υπέβαλαν εναντίον του δεκάδες εάν όχι εκατοντάδες ανώνυμες καταγγελίες στο Γενικό Ελεγκτή, καταγγελίες οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν μεν, παρέμειναν μετέωρες δε.
Παρά την σκληρή κριτική που δέχεται, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ασχολείται με το να προβάλει το έργο του, παρά το γεγονός ότι έχει εναντίον του ορκισμένους εχθρούς των οποίων τα συμφέροντα έπληξε, αυτός αντέχει, λες και είναι από ατσάλι. Συνεχίζει ακάθεκτος, ανεπηρέαστος και χωρίς να υπολογίζει κανένα πολιτικό κόστος, να αλωνίζει την Κύπρο για τα συμφέροντα του τόπου του και ποιος τολμά να σταθεί μπροστά του και να καταστρατηγήσει τα συμφέροντα της Επαρχίας και του Δήμου του.
Η απάντησή του σε όλους τους επικριτές του, ήταν να δώσει πληρεξούσιο δικό του, της γυναίκας του και του γιού του στον Γενικό Ελεγκτή που τον εξουσιοδοτεί να μπαίνει στους λογαριασμούς του και στα οικονομικά του και να κάνει ότι ελέγχους θέλει, αναφέροντας ότι «εγώ εργάζομαι για τον τόπο μου και όχι για την τσέπη μου».
Στο ρεπορτάζ μας αυτό, συνομιλήσαμε με πάρα πολλούς ανθρώπους από την Επαρχία. Η εικόνα που περιγράφουν οι πιο πολλοί, μοιάζει περισσότερο με ταινία του Hollywood παρά με πολιτικό πρόσωπο της Κύπρου. Για αυτό δικαίως μοιάζει με Δήμαρχο απο Ατσάλι.
Οι πολιτικοί που εκλέγονται, πρέπει να εργάζονται για το καλό του τόπου τους και όχι για την επανεκλογή τους. Στην έρημο της απαξίωσης των πολιτών έναντι των πολιτικών, τέτοιοι πολιτικοί όπως ο Πυρίλλης, αποτελούν όαση και ελπίδα ότι τούτος ο τόπος μπορεί να πάει μπροστά. Ότι τούτος ο λαός έχει ακόμα ανθρώπους στα σπλάχνα του, που μπορούν να προσφέρουν, αδιαφορώντας για τα συμφέροντα, παραγκωνίζοντας τις προσωπικές φιλοδοξίες, πολεμώντας τις αδικίες, κτίζοντας για ένα καλύτερο αύριο. Ελπίζουμε σαν σελίδα, αυτή η όαση, να μην είναι η μοναδική στην έρημο.
Διογένης