Ελλαδίτες κατά Κύπρου και κυπριακές τράπεζες εναντίον Ελλάδας

Λευκωσία: Νομικές μάχες μεταξύ δικηγορικών γραφείων διεθνούς βεληνεκούς για ποσά που αγγίζουν τα €7,5 δισ. δίνονται στο Διεθνές Δικαστήριο με επίκεντρο την Ελλάδα και την Κύπρο. Ο χειρισμός του bail-in Ελλήνων καταθετών από τις κυπριακές Αρχές το Μάρτιο του 2013, ισχυρισμοί για πράξεις και παραλείψεις της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μια πλευρά των υποθέσεων που διαχειρίζεται η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Νομική Υπηρεσία χειρίζεται τέσσερις διεθνείς διαιτησίες σε συνεργασία  με ξένους εξειδικευμένους νομικούς οίκους. Από την άλλη πλευρά, τα Μνημόνια και το PSI (κούρεμα ελληνικών ομολόγων) οδήγησαν στη διάρρηξη του «εθνικoύ μετώπου» και σε δικαστική σύγκρουση μεταξύ των δύο κρατών, Ελλάδας και Κύπρου.

Η έρευνα του «Φ» παρουσιάζει τις υποθέσεις που εκκρεμούν, κυρίως στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο (International Centre For Settlement of Investment Disputes – ICSID) που εδρεύει στο Παρίσι με επίκεντρο χρηματοοικονομικές διαφορές.

Οι υποθέσεις εναντίον της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι δύο. Στα μέσα Ιουλίου 2014, η πρώην Λαϊκή Τράπεζα η οποία πριν κλείσει είχε κρατικοποιηθεί, κατέθεσε προσφυγή στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο κατά του Ελληνικού Δημοσίου, διεκδικώντας ποσό ύψους άνω των €4 δισ. λόγω του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων που είχε ως αποτέλεσμα τις τεράστιες ζημιές της πρώην Λαϊκής. Αρχές Φεβρουαρίου 2017 η Τράπεζα Κύπρου προσέφυγε στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας ποσό €1,7 δισ. για τις ζημιές που υπέστη από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων.

Διεκδικήσεις Ελλήνων
Η Νομική Υπηρεσία χειρίζεται τέσσερις διεθνείς διαιτησίες με την κάθε μια να έχει την δική της βαρύτητα με την πιο γνωστή να είναι αυτή της MIG. Στις 27 Σεπτέμβριος 2013 καταχωρήθηκε αγωγή εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο από την MIG και άλλους 18 Έλληνες επενδυτές. Διεκδικούν ποσά της τάξεως του €1,2 δισ. με τον ισχυρισμό ότι η Λαϊκή Τράπεζα καταστράφηκε από παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνων και εκπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι Έλληνες επενδυτές με βάση την καταχώρηση είναι: Αλέξανδρος Μπακατσέλος, Ανδρέας Βγενόπουλος, Αννα- Μαρία Θεοχαράκης, Chevellas SA (Greek), Delfini Holdings SA, Δέσποινα Θεοχαράκη, Ευστάθιος Τοπούζογλου, Γιώργος Μπακατσέλος, Lion Hellas SA, Marfin Investment Group Holdings, Μαρίνα Θεοχαράκη, Ματθαίος Ρίγας, Νίκη Θεοχαράκη, Νικηφόρος Μοσχόπουλος, Νικόλαος Μπακατσέλος, Νικόλαος Θεοχαράκης, Πολυτίμη Μπακατσέλου, Teodomi SA, Βασίλειος Θεοχαράκης.
Εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας υπάρχει και η υπόθεση των Ελλήνων «κουρεμένων» καταθετών. To Δεκέμβριο του 2015 καταχωρήθηκε προσφυγή στο Διαιτητικό Δικαστήριο από τον Θεόδωρο Αδαμακόπουλο. Δεν έχει αποκρυσταλλωθεί το ακριβές ποσό που ζητούν οι 954 απαιτητές που ισχυρίζονται ότι είναι ανασφάλιστοι καταθέτες και ομολογιούχοι της Τράπεζας Κύπρου και της Λαϊκής Τράπεζας.

Πολωνοί κουρεμένοι
Εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν προσφύγει δύο επενδυτές από την Πολωνία. Τον Δεκέμβριο του 2014 ενώπιον του Δικαστηρίου του Σουηδικού Εμπορικού Επιμελητηρίου κατέθεσε προσφυγή ο Thomas Czescik διεκδικώντας το ποσό των 12,5 εκατ. σε πολωνικό νόμισμα (περίπου €3 εκατ.). Οι ισχυρισμοί είναι ότι όταν μετέφεραν χρήματα μέσω της Κύπρου επήλθαν τα μέτρα εξυγίανσης και έχασαν μέρος των χρημάτων τους.

Υπόθεση FBME
Δεν υπάρχουν μόνο νομικές υποθέσεις μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου αλλά με τράπεζα του Λιβάνου. Τον Νοέμβριο του 2014 κατατέθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου στο Παρίσι αίτημα διαιτησίας κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους μετόχους της τράπεζας FBME. Η διαιτησία γίνεται σε σχέση με τη Συμφωνία για την Αμοιβαία Προστασία των Επενδύσεων μεταξύ της Δημοκρατίας του Λιβάνου και της Δημοκρατίας της Κύπρου, της 9ης Απριλίου 2001 που τέθηκε σε ισχύ στις 19 Μαρτίου 2003. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί η αποζημίωση θα πρέπει να υπολογιστεί σε μεταγενέστερο στάδιο, αλλά υπολογίζεται τουλάχιστον σε 500 εκατ. δολάρια (€461,79 εκατ.).

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΟΥ 1992 ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
Η διαδικασία γίνεται στη βάση διμερούς συμφωνίας Κύπρου και Ελλάδας που χρησιμοποιείται για πρώτη φορά. Τo 1966 η Ελλάδα και η Κύπρος έγιναν μέλη του διεθνούς διαιτητικού κέντρου για την επίλυση διαφορών που αφορούν σε επενδύσεις εκατέρωθεν. Το 1992, οι τότε υπουργοί Οικονομίας των δύο χωρών, Στέφανος Μάνος και Γιώργος Συρίμης, υπέγραψαν μία συμφωνία που προστατεύει τις επενδύσεις της άλλης πλευράς στην κάθε χώρα και αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία ενός διεθνούς κέντρου, που έχει την έδρα του στην Ουάσινγκτον, να αποφασίζει στις περιπτώσεις που προκύπτουν διαφορές εξαιτίας της μεταχείρισης των επενδύσεων αυτών.

Πηγή:philenews